 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Hukuk Genel Kurulu
Sayı
Y A R G I T A Y İ L A M I
Esas Karar
96/2-367 96/477
12.6.1996
Özet: Fiili ayrılık tek başına boşanma sebebi olamaz.
Taraflar arasındaki boşanma nafaka davasından dolayı yapılan yargılama
sonunda; Samsun Asliye 1. Hukuk Mahkemesince davanın reddine, karşı davanın
kabulüne dair verilen 24.3.1995 gün ve 1995/138-39 sayılı kararın incelenmesi
davacı tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 10.7.1995
gün ve 1995/7322-8016 sayılı ilamı ile (... Fiili ayrılık tek başına boşanma
nedeni olamaz, terk sebebine dayalı olarak usulüne uygun olarak açılmış dava
yoktur.
Medeni Kanunun l34/1-2. maddesi uyarınca; Boşanma kararı
verilebilmesi için evlilik birliğinin, müşterek hayatı sürdürmeleri eşlerden
beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa
dinlenen davacının tanıklarının sözlerinin bir kısmı Medeni Kanunun l34/l
maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan
beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı
olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken
delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar
verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekcesiyle bozularak dosya yerine
geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda
direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı-Karşı davalı
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz
edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği
görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve
kanıtlara, bozma kararından açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel
Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki
kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı
bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacının temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme
kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun
429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri
verilmesine, 12.6.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.
B.B.Vekili 17.H.D.B. 21.H.D.B. 18.H.D.B. 20.H.D.B. 2.H.D.B.
İ.T.Pamir H.H.Karadoğan O.Yalçınkaya S.Rezaki F.Atbaşoğlu Tahir Alp
|
