 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı
Y A R G I T A Y İ L A M I
Esas Karar
96/1900 96/2622
19.3.1996
Özet:Feraiz hükümlerine göre bekar ölen erkeğin, kız kardeşinin miras
hakkı.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp
düşünüldü.
Tarafların kök murisleri Ali, Medeni Kanunun yürürlüğe girdiği
4.10.1926 tarihinden önce 1336 yılında ilk muris Ali'nin oğlu Ahmet te 1341
yılında öldüğü için mirasın paylaşılmasında feraiz hükümleri uygulanacaktır.
Davacının iptalini istediği Dikili Sulh Hukuk Mahkemesinin 11.3.1949 tarih ve
1948/7 esas 1949/26 sayılı kararında Emlakta miras meselesi (48) pay kabul
edilerek (28) payının Ali kızı Zinetiye'ye, (14) payının Hasan oğlu Halil'e
ve üçer payının İsa Arcak ile Kenan Hilmi'ye aidiyetine karar verilmiştir.
Davacı, Feraiz hükümlerine göre bir kişinin kendi sülbünden mirascı
olduğu taktirde yan mirascılara miras payı düşmeyeceği, Ali'nin mirasından
kardeş çocuğu Halil'in pay alamayacağı iddiasıyla veraset ilamının iptalini
istemiş mahkeme de davayı kabul etmiştir.
Mahkemenin kararına dayanak yaptığı 6.10.1994 tarihli bilirkişi
raporunda Ali'nin mirasının son eşi Emine ile ilk eşi ölü Hanife'den doğan
oğlu Ahmet ve 2. eşi ölü Gevher'den doğan kızı Ziynetiye'ye kaldığı, Ahmet'in
de bekar olarak 1341 tarihinde ölümüyle mirasının baba bir kardeşi
Ziynetiye'ye kaldığı şeklinde görüş açıklanmıştır. Ancak Ahmet'in mirasıyla
ilgili görüş Feraiz hükümlerine uygun değildir. Ahmet bekar olarak ölmüş
olup, ana baba bir kardeşi bulunmamaktadır. Ölenin baba bir tek kız kardeşi
(Uhud Li Eb) Kuran-ı Kerim Nisa süresi 11. Ayetine göre 1/2 (yarım) hisse
alır. Bakiye Asabaya (muayyen hisse sahiplerine hisseleri verildikten sonra
kalanı alan mirascılara) ve şartları oluşmuşsa Zevilerham'a kalır. (Bkz.
Sistematik ve uygulamalı Feraiz, Arazi Vakıflar Hukuku; 1978; A.Mümin
Kavalalı; Miras Hukuku, 1977, Esat Şener) Bu yön gözetilmeden yetersiz
gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün
BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle
karar verildi. 19.3.1996
Başkan Üye Üye Üye
Üye
Tahir Alp Nedim Turhan Ş.D.Kabukcuoğlu Ferman Kıbrıscıklı Özcan Aksoy
|
