  | 
				
 Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
	 
		  
   
  
             
  
    
     T.C.
Y A R G I T A Y
9.HUKUK DAİRESİ       
                       Y A R G I T A Y   İ L A M I
ESAS NO    : l996/17813
KARAR NO   : l997/695
MAHKEMESİ  : Bursa 1. İş Mahkemesi
TARİHİ     : 18.6.1996
NO         : 170-432
DAVACI     : Atilla İşitmez adına Avukat Remzi Uğraş
DAVALI     : Beltaş Bursa Tanzim Satışları İç ve Dıç Tic.A.Ş. 
	     Genel Müdürlüğü adına Avukat Süreyya Atabekoğlu
DAVA       : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, ikramiye ve prim alacaklarının
 ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
	Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
	Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla
 dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
                            YARGITAY KARARI 
	1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni
 gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan
 temyiz itirazları yerinde değildir.
	2. Mahkemece davacının isteği üzerine, 1994/4 dönemi için ikramiye
 alacağının tahsiline hüküm kurulmuştur. Davalı anonim şirket özel bir tüzel
 kişiliğe sahip olduğunu ve ortaklar arasında resmi bir kurumun bulunmasının o
 tüzel kişiliği resmi bir kurum haline getirmeyeceğini savunmuştur.
	6772 sayılı kanunun birinci maddesinde, umumi, mülhak ve hususi
 bütçeli dairelerle döner sermayeli müesseseler, sermayesinin yarısından
 fazlası devlete ait olan şirket ve kurumlarla belediyeler ve bunlara bağlı
 teşekküller iktisadi devlet teşekkülleri ve diğer bilcümle kurum, banka
 ortaklık ve müesseselerinde müstahdem olanlardan iş kanununun kapsamına giren
 veya girmeyen yerlerde çalışmakta olan ve iş kanununun değişik birinci
 maddesindeki tarife göre işçi niteliğinde bulunan kimselere ilave tediye
 (ikramiye) verilmesi öngörülmüştür. Dosyadaki bilgi ve belgelerden davalı
 şirket belediyeye bağlı bir kuruluş olmadığı anlaşıldığına göre, 6772 sayılı
 kanunun birinci maddesi kapsamına girmez. O halde davacının bu isteği
 reddedilmesi gerekirken aksine gerekçe ile kabul edilmesi hatalı olup kararın
 bu yönden bozulması gerekmiştir.
	SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebebten BOZULMASINA,
 peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.1.l997
 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan           Üye           Üye           Üye          Üye
E.A.Özkul      E.Serim     O.G.Çankaya     B.Özkaya     U.Öztürk
    
  
                  
 
 
 
 
   |