 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
4. Ceza Dairesi
ESASTAN RET (ONAMA)
(HÜKÜMLÜLÜK)
Y A R G I T A Y İ L A M I
Esas no :1996/1695
Karar no :1996/2761
Tebliğname no :4/65524
Yaralama suçundan sanık Doğan Barış hakkında TCY.nın 456/3, 51/1, 59.
maddeleri uyarınca sanığın 3 yıl 1 ay 15 gün ağır hapis cezasıyla
hükümlülüğüne, sanık hakkında TCY.nın 20. ve 31. maddelerinin uygulanmasına
ilişkin KIRIKKALE Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 1995/116 Esas, 1995/124
Karar sayılı ve 13.6.1995 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık
Doğan Barış tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay
C.Başsavcılığının 4.3.1996 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 11.3.1996
tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına
göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler
ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
a- Yargılama ve olayın kanıtlanmasına ilişkin gerekçe: Sanığa
yükletilen yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin
ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen
duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve
savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği,
özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve
çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda
gerekçenin yeterli bulunduğu;
b- Hukuksal tanı: Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada
öngörülen suç tipine uyduğu,
c- Yaptırım: Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık Doğan Barış'ın ileri sürdüğü nedenler yerinde
görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN
REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 27.3.1996 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
2.4.1996
Sami Selçuk Yücel Kocabay Hulusi Öğütçü Birol Kızıltan Fadıl İnan
Başkan Üye Üye Üye Üye
K.
KARŞIOY: T.C. Yasasının 456. maddesinde duyu ya da öbür organlardan
birinin anatomik, fizyolojik ve işlevsel açıdan zayıflama ya da yitimi
ağırlaştırıcı neden olarak öngörülmüştür. Böbrek, testis gibi çift organlarda
ya da yine göz, kulak gibi çift duyu organlarında bunların yitimi için, bu
işlevi yapanların tümünün yitimi gerekir. Olayda yakınan tek gözünü yitirmiş
ise de, görme duyusunu yitirmemiştir; bu duyu yalnızca zayıflamıştır. O
nedenle eylem T.C. Yasasının 456. maddesinin 3. değil, 2. fıkrasına
uymaktadır. Hüküm bozulmalıdır.
Sami Selçuk
Başkan
K.
|
