 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı :
Esas Karar
96/10986 96/12081
Y A R G I T A Y İ L A M I
20.11.1996
Özet:Koca yaşlılığı, hastalığı, işsizliği gibi sebeplerle Medeni
Kanunun 137. maddesi uyarınca nafaka isteyebilir. Aksi halde kadına karşı
nafaka yükümlüsü kocadır.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hüküm tazminat ve nafaka yönünden temyiz edilmekle, evrak
okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Aileyi İnfak ve iaşe ile koca yükümlü olup (MK. 152) koca Medeni
Kanunun 190. maddesi çerçevesinde karısının aile masraflarına katılmasını,
aynı kanunun 151/3 ve 153/2. maddeleri çerçevesinde ihtiyaç olduğu kadar
müzaharet isteyebilir. Şu halde hastalık, yaşlılık, işsizlik gibi sebeplerin
oluşması halinde koca yararına Medeni Kanunun 137. maddesi çerçevesinde
tedbirler oluşturulabilir. Kadının varlıklı ve hatta boşanma davasında tam
kusurlu eş olması kocanın Medeni Kanunun 152. maddesinde yer alan görevini
ortadan kaldırmaz. Boşanma davası açılmakla taraflar ayrı yaşamak hakkına
haiz olup (MK. 162/2) mahkeme dava tarihinden itibaren gerekli tedbirleri
resen almak ve bu cümleden olarak kadın lehine tedbir nafakasına hükmetmekle
mükellef olduğu halde gerekçesi gösterilmeden kadın yerine koca lehine tedbir
nafakası verilmesi doğru değildir.
2-Davacının maddi tazminat isteği Medeni Kanunun 143/1. maddesine
dayanmaktadır. Bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi de doğru
görülmemiştir.
S O N U Ç : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.
20.11.1996
Başkan Üye Üye Üye Üye
Tahir Alp Ş.D.Kabukcuoğlu Hakkı Dinç Özcan Aksoy A.ihsan Özuğur
|
