 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Ceza Genel Kurulu
S A Y I
Esas Karar Tebliğname
1996/1-45 1996/56 1/2398
Y A R G I T A Y K A R A R I
Bozma kararı veren
Yargıtay Dairesi : 1.Ceza Dairesi
Mahkemesi : Ödemiş Ağır Ceza
Günü : 08.02.1995
Sayısı : 217-181
Davacı : K.H.
Davaya katılan : Burhan Aydın Vekili Av.Mehmet Başar
Sanık : Ahmet Konur Vekili Av.Selma Uyan (Karaoğlan)
Tasarlayarak adam öldürmeye eksik kalkışma suçundan sanık Ahmet
Konur'un eyleminin, silahlı adiyen etkili eyleme tam kalkışma suçunu
oluşturduğu kabulüyle, TCY.nın 456/4, 62, 457/1. maddeleri uyarınca 3 ay 16
gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesince
28.04.1995 gün ve 186/44 sayı ile verilen kararın, katılan vekili tarafından
temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince
01.11.1995 gün ve 2725/3136 sayı ile;
(Sair itirazlar yerinde değilsede;
Hasta çocuğunun tedavisine finans temini için mağdur-katılan Burhan'a
tapu kaydını vermek suretiyle sattığı taşınmazını geri almayı temin sadedinde
onu ölümle tehdit edegelen sanığın, olay günü bu amacını sağlamak niyetiyle,
katılana iki el ateş ettiği dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmakla,
sanığın eyleminin TCY.nın 79. maddesi yollamasıyla 188/3. maddesine uyan
silahla şartlı tehdit sayılmasında yasal zorunluluk bulunduğu halde, vasıfta
yanılgıya düşülerek, adiyen etkili eyleme kalkışma kabulü) isabetsizliğinden
bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 08.12.1995 gün ve 217/181 sayı ile;
(Sanığın görünürdeki fiziksel zaafiyetini, katılana silahla ateş edip
yaralamaya çalışmak suretiyle gidermeye yöneldiği, bu amaçla korku salıp,
maddi kaybını gidermek için hareket ettiği, ancak bu hareketlerin katılanın
manevi dünyasına yönelik korku yaratmak değil, sonuç oluşturacak şekilde
fizik bütünlüğüne yönelik korku salmak olduğu mahkemece kabul edilmiştir.
Bozma kararında iki suç oluştuğu vurgulanarak, ağırından ceza
verilmesi gerektiği belirtilmektedir.
TCY.nın 188. maddesindeki suçun oluşabilmesi için maddi veya manevi
cebir ile iç özgürlüğünün ihlal edilmesi gerekir.
Zeytinliğini ucuza satan sanığın eylemi ilk bakışta tehdit gibi
görülmekte ise de, mağdurun iradesinin zorlanması gerekecektir.
Olayda sanığın, av tüfeği ile etkili mesafe dışından mağdura ateş
etmesindeki kastı, onun fiziksel bütünlüğüne yöneliktir. Birkaç kez ateş
etmekle bu kastı belirginleşmiştir. Şayet av tüfeği ile mağdura zeytinliği
bana satmazsan seni öldürürüm deseydi, TCY.nın 188/3. maddesine uyan suç
oluşurdu.
Sadece mağdurun beyanında, belli olmayan bir zamanda, "Zeytinliğimi
bana geri satmazsa onu öldürürüm." sözünü bir ihtiyar kurulu üyesine
söylediği dile getirilmiştir. Bu iddia kanıtlanamamıştır. Bir an için
söylediği kabul edilse bile, o anda tehdit suçunun oluştuğu söylenebilir.
Zira hemen veya hemene yakın bir ilişki bulunmalıdır.
Kaldı ki olayda, şart koşulu ile mağdurun iç özgürlüğünün ihlal
edilmesi sözkonusu değildir. O halde, eylem tek suçu oluşturur bu da
yaralamaya tam kalkışmadır.) Açıklamasıyla direnmiştir.
Bu karar da katılan vekili tarafından süresinde temyiz edildiğinden
dosya Yargıtay C.Başsavcılığının "onama" istekli 06.03.1996 gün ve 1/2398
sayılı tebliğnamesiyle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza
Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
CEZA GENEL KURULU KARARI
İncelenen dosyaya göre;
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlık, sanığın üzerine
yüklenen suçun niteliğine ilişkindir.
Hasta olan oğlunu ameliyat ettirmek için parasal sıkıntıya düşen sanık
29.08.1994 tarihinde 39 milyon lira karşılığında zeytinliğini mağdura satmış,
bilahare oğlunun ameliyat olmaması ve köylülerin zeytinliği ucuza sattığını
söylemeleri üzerine, zeytinliği mağdurdan geri almak üzere faaliyete
girişmiş, ancak, bundan sonuç alamayınca, köy muhtarı İsmet Çomoğlu ve
İhtiyar Kurulu Üyeleri aracılığı ile mağdura haber göndererek; "Zeytinliğimi
geri versin, vermezse öldüreceğim" demiş, mağdurun şikayeti üzerine
ifadesinin alınması sırasında jandarma astsubaya da bu beyanını
tekrarlamıştır. Yine sonuç alamayınca bu kez mağdurun bacanağı Niyazi Kamalı
aracılığı ile tehdidini yinelemiş, fakat mağdur zeytinliği geri vermeye
yanaşmamıştır. Bunun üzerine, her gün ilçeye işine gitmekte olan mağduru,
sanık av tüfeği ile minibüse binmek üzere geçeceği cami avlusunda sabahleyin
06.00 sıralarında beklemeye başlamış, önünden 4-5 adım uzaklıktan geçen
mağdura ateş etmeyerek, 30 metre kadar uzaklaştıktan sonra korkutmak amacıyla
bir el sıkmış, kaçan mağduru kovalayarak 100 metre ilerde 145 adımdan bir el
daha ateş etmiştir.
Bu oluşa göre, sanığın üzerine yüklenen suçun niteliği nedir?
Tehdit, bir kimseye ağır ve haksız zarara uğratılacağını bildirmekle
oluşur. Ancak, fail bu fiili bilerek ve isteyerek yani tasarlayarak işlemiş
olmalıdır. Bu takdirde tehdidin ciddi nitelik taşıdığı ve kişinin iç huzurunu
bozduğu kabul edilebilir. Tehdit suçu ile, mağdura istenilen bir hareketi
yapmaya zorlamak ve onu korkutmak amaç olduğuna göre, uygunluk, elverişlilik
ve yeterlilik koşulları gerçekleşmelidir.
Öte yandan koşullu tehdit suçunun oluşabilmesi için ise, failin bir
şeyin yapılması veya yapılmamasını istemesi yeterli değildir. Yapılması veya
yapılmaması istenilen şey tehdit edilenin kararına bağlı ve onun iktidarında
bulunmalıdır.
Sanık, ucuza sattığına inandığı zeytinliğini geri almak için, mağduru
süreç içerisinde tehdit etmekte, zeytinliği geri satmadığı takdirde,
öldüreceğini söylemekte, mağdura aracılar göndererek onu bu yolda tehdit
etmektedir. Olay günü de, 3-4 metre mesafeden ve önünden geçtiği halde
yaralamak veya öldürmek amacıyla ateş etmeyerek, 30-40 metre uzaklaşmasını
bekledikten sonra hedef gözetmeksizin ateş ettiğine göre, zeytinliğini geri
almak amacıyla, mağdurun iç huzurunu bozmak kastıyla hareket ettiği ve
mağdurun zeytinliği geri satmak hususunda muktedir olduğu anlaşıldığından,
sanığın sübuta eren eylemi, koşullu tehdit suçunu oluşturur.
Bu itibarla direnme kararının bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle katılan vekilinin temyiz
itirazları yerinde görüldüğünden, direnme kararının isteme aykırı olarak
BOZULMASINA, 26.03.1996 günü oybirliğiyle karar verildi.
Birinci
Başkanvekili 1.C.D.Bşk. 10.C.D.Bşk. 7.C.D.Bşk.
Mehmet UYGUN T.GÜVEN H.DOĞAN S.GENÇAY
8.C.D.Bşk. 11.C.D.Bşk. 9.C.D.Bşk. 6.C.D.Bşk.
M.N.ÜNVER S.KANADOĞLU D.TAVİL N.MUTİŞ
A.SAYSEL M.ERTUĞRUL E.GÜYER G.KINIK
A.ÖNCÜL H.ÖĞÜTÇÜ A.R.COŞKUNTÜRK S.Ö.ÇETİNKOL
M.MIHÇAK Y.TURAN E.I.KOÇHİSARLOOĞLU M.F.İNAN
S.ERKAN M.AYDIN S.YETKİN N.BARAN
Z.ASLAN
|
