 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
E.95/944
K.95/1742
T.13.2.1995
Özet:Vasiyetnamenin yorumu isteği bir tesbit davasıdır. Eda istemek
mümkün iken bağımsız tesbit davası açılamaz.
Ancak vasiyetnamenin muayyen mal vasiyetinin yoksa mirascı nasbımı
olduğu bağımsız tesbit davası açılabilir.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hüküm duruşmalı olarak temyiz edilmişsede duruşma için
davetiye pulu olmadığından duruşma isteği red edilemekle evrak okunup gereği
görüşülüp düşünüldü.
Dairemizin 31.12.1992 tarihli 8403-13134 sayılı kararında işaret
edildiği üzere dava vasiyetnamenin yorumuna ilişkindir. Yorum davası da bir
tesbit davasıdır. Eda davası açılması mümkün iken hukuki yarar ortaya
konmadıkça bağımsız tesbit davası dinlenemez. Ancak vasiyetnamenin yorumu
davasının eda davasından bağımsız olarak açılıp sonuçlandırılmasında
davacının hukuki yararı vardır. Mirascı nasbında ayrı muayyen mal vasiyetinde
ayrı hak ve menfaatler intikal etmekte, sorumluluklar değişmektedir. Mirascı
nasbı halinde lehtar Sulh Hukuk Mahkemesinde Medeni Kanunun 538. maddesi
uyarınca alacağı veraset ilamı ile tereke mallarının üzerine intikalini
sağlıyabilmekte, muayyen mal vesayeti halinde ise bir alacak hakkı doğmakta,
icabı halinde kanuni mirascılardan veya vasiyeti tenfiz memurlarından dava
yolu ile istenebilmektedir. Bu yönler gözetilmeden çelişkili gerekçelerle eda
davası açmak mümkün iken tesbit davasının dinlenemiyeceğinden söz edilerek
davanın reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Hükmün açıklanan sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının
yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.2.1995.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
Tahir Alp Ş.D.Kabukçuoğlu Ferman Kıbrıscıklı Özcan Aksoy A.İhsan Özuğur
|
