 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
l9. HUKUK DAİRESİ
BAŞKANLIĞI
Esas Karar
95/9006 95/9402
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ:İstanbul 6.Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ :27.4.1995
NOSU :265-582
DAVACI :Bank İndosez Generale Euro Türk A.Ş. vek. Av.Ahmet Pekin
DAVALILAR:Müflis Camel Oto Kiralama Turizm ve Tic. A.Ş. iflas
idare memurları Mustafa Aslan ve ark.
Taraflar arasındaki kayıt-kabul davasının yapılan yargılaması sonunda
ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak
verilen hükmün davalı iflas idaresi ve süresi içinde de davacı vekilince
temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili şirketin müflis şirketten olan alacağının
önemli bir kısmının iflas idaresince reddedildiğini, red kararının haksız ve
hukuka aykırı olduğunu, müvekkili şirketin döviz cinsinden olan alacağının
Türk parasına çevrilerek kısmen kabulünün B.K.'nun 83. maddesine aykırı
olduğunu ileri sürerek 522.194,65 DM ve 367.295.516.- TL.'nın masaya kabulüne
karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, müflisin bütün borçlarının iflas tarihi
itibarıyla muaccel olduğunu, yabancı para alacağının iflas tarihi itibarıyla
Türk parasına çevrilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve toplanan delillere göre
davacı şirketin iflas tarihi itibariyle 3.534.396.684.- TL. alacağı
bulunduğu, 2.679.465.000.- TL.'lık kısmının masaya kaydedildiği, kaydı
gereken 854.931.684.- TL. alacağı olduğu gerekçesiyle bu miktarın iflas
masasına kayıt ve kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı iflas idaresi ve
davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Davalı iflas idaresi, H.U.M.K.'nun 433. maddesi uyarınca hükmü
temyiz etmişse de temyiz dilekçesinin temyiz defterine kaydedilmediği gibi
harcı da ödenmediği anlaşıldığından temyiz isteminin bu nedenle reddi
gerekmiştir.
2-Davacının temyizine gelince; İ.İ.K.'nun 195. maddesinde iflasın
açılması ile müflisin borçlarının muaccel olacağı ve iflasın açıldığı güne
kadar işlemiş faiz ve takip masraflarının ana paraya ilave edilerek masaya
kaydedileceği öngörülmüştür. Bu hükmün amacı iflas tarihinde masanın aktif ve
pasiflerinin eşit şekilde ve aynı zamanda belirlenerek müflisin tüm
alacaklılarına eşit ödeme yapılmasıdır. Bunu sağlamak için de yabancı para
alacaklarının aynı paraya (Türk parasına) çevrilmesi gerekir. Çeviri zamanı
ise, yabancı para alacakları için iflas kararının verildiği tarih olarak
kabul edilmelidir.
Diğer taraftan yabancı para alacağının aynen kaydı, alacaklılar
arasında eşitliği ön planda tutan iflas hukukunun bu prensibini de zedelemiş
olacaktır. Zira iflasta imtiyazlı alacaklar İ.İ.K.'nun 206. maddesinde ilk
beş sırada sayılmış olup, yabancı paranın masaya aynen kaydedilmesi halinde
yabancı para alacakları lehine Yasada öngörülmeyen bir imtiyaz yaratılmış
olur. Bu durumda ise, aynı sırada bulunan Türk parası alacaklısı ile yabancı
para alacaklısı arasında eşitsizlik meydana gelir ki, bu sonuç her sıradaki
alacaklıların eşit hakka sahip olduğunu belirten İ.İ.K.'nun 207. maddesine
aykırılık teşkil eder. Mahkemece yabancı para alacağının iflas tarihi
itibarıyla Türk parasına çevrilerek masaya kaydına karar verilmesinde bir
isabetsizlik bulunmamaktadır.
SONUÇ:Yukarıda birinci bendde belirtilen nedenle davalının temyiz
isteminin ve ikinci bendde açıklanan nedenle de davacının temyiz
itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA,
8.11.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Y.Mete Günel K.Acar C.Koçak İ.Erdemir Y.Özdilek
|
