 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1995/8944 1995/10214
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Şişli 4.Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :24.10.1994
Nosu :1994/91-1069
Davacı :S.S.Öz Ümit Konut Yapı Koop.C.blok yönetimi
Mustafa Botelli Vek.Av.Gülay Çoka
Davalı :Müslim Tekkalmış
Dava dilekçesinde itirazın iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın
reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyaya getirtilen belgelerden, kooperatife ait anagayrimenkul
üzerinde kat irtifakı tesis edilmiş olduğu, tüm bağımsız bölümlerin
kooperatif adına kayıtlı oldukları görülmüş olmakla beraber kooperatif
üyeleri arasında kur'a çekilerek ferdi mülkiyete geçildiği ve yapıların
kısmen de olsa iskan edildiği anlaşılmaktadır. Yargıtay uygulamalarına göre
kooperatiflerde kur'a çekilip ferdi mülkiyete geçilmekle bağımsız bölümlerin
mülkiyeti kur'ayı çeken kişiye geçer. Bu durumda kooperatif üyesi davalı
kendisine bağımsız bölüm tahsis edilmediğini de iddia etmediğine göre
husumete ehil olduğu açıktır. Ferdi mülkiyete geçildikten sonra 1992 yılında
kat malikleri toplanmış ve kendi aralarında yönetim kurulunu seçmiş
bulunduklarına göre yönetim yetkiside bu yönetim kuruluna intikal etmiş
olduğundan davacının da aktif husumet ehliyeti vardır.
Ancak, kat irtifakı kurulu bulunduğu anlaşılan anagayrimenkulde Kat
Mülkiyeti Kanunu hükümlerinin uygulanabilmesi için, davalı bağımsız bölümünde
oturmasa da Kat Mülkiyeti Kanununun 17/son maddesi hükmü gereği anayapının
fiilen tamamlanmış ve bağımsız bölümlerin 2/3'ünün fiilen kullanılmaya
başlanmış olması gerektiğinden, davalının buna karşı çıktığı da dikkate
alınarak mahkemece bu konuda gerekli araştırma yapılmalı, Kat Mülkiyeti
Kanunu hükümlerinin uygulanma koşulları bu yönden gerçekleşmiş ise davacının
ibraz ettiği belgeler ve gerekirse getirilecek diğer kayıtlar üzerinde
inceleme yapılarak davalının ödemekle yükümlü olduğu miktarlar belirlenmeli
ve Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesi gözönünde bulundurularak hasıl olacak
sonuca göre karar verilmelidir.
Kat Mülkiyeti Kanununun 17/son maddesi yönünden yapılacak araştırma
sonunda Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinin uygulanamayacağı sonucuna varıldığı
takdirde ise müddeabihin miktarı dikkate alınarak uyuşmazlığın genel hükümler
dairesinde çözülmesi gerektiği gözönünde bulundurulmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428nci maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.10.1995 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk V.Canbilen A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
