 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
6.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
95/8725 95/8925
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası
yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz
edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir.
Mahkeme davayı reddetmiş ve hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı taraflar arasındaki yazılı sözleşmenin özel şartların 4.
maddesinde yıllık kira miktarlarının ne kadar artırılması gerektiğinin
belirtildiğini, buna rağmen davalının sözleşmeye uygun artırma yapmadığını
eksik ödeme üzerine keşide ve tebliğ olunan ihtarlı ödeme emrinin fayda
sağlamadığını iddia ederek icradaki itirazın iptali ile icranın devamını ve
kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı vekili, taraflar arasındaki anlaşmanın belirttiği kira bedeli
artış oranının kat'i ve belirgin olmadığını esasen sözleşme dahi arttırım
şartının ancak sözleşmenin ilk kararlaştırılan süresinden sonraki l yıl için
geçerli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
l.l.l99l tarihli sözleşmenin özel şartların 4. maddesinde ilk
kararlaştırılan kira bedelinin artırım ne oranda olacağı kararlaştırılmış ve
kira ilişkisi devam ettiği sürece son kira miktarı üzerine o artırım oranında
ilave yapılacağı açıklanmıştır. Bu özel şart geçerlidir. Sözleşmenin ilk
kararlaştırılan süresi sonunda oradaki orana göre artırım zorunlu olup, ondan
sonraki yıllar için kira tesbit davası açılabilmesi açısından ve böyle bir
dava açıldığı takdirde sözleşmedeki artırım oranının ilerki yıllarda
uygulanamayacağı içtihatlarla kabul edilmekte isede böyle bir kira tesbit
davası açılmadığı sürece artırım şartının diğer yıllarda da uygulanması
gerekir. Bu bakımdan tarafların diğer iddia ve savunmaları üzerinde durulup
temerrüt oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerekirken sözleşmedeki
artırım şartının sadece l yıl geçerli olduğunun kabulü ile davanın
reddedilmesi hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, İstek halinde peşin alınan
temyiz harcının temyiz edene iadesine, 27.9.1995 tarihinde oybirliğiyle karar
verildi.
Başkan Üye Üye üye Üye
Ö.N.Doğan M.Elçin N.Fadıllıoğlu S.Tükenmez M.Tunaboylu
|
