 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1995/8186 1995/9677
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Küçükçekmece Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :25.4.1995
Nosu :1994/957-1995/625
Davacı :Altaş 2.Site Yönetimi adına Ahmet Güngör,
Nesrin Salimoğlu Vek.Av.Ayşe Şentürk
Davalı :Selahattin Gürlay Vek.Av.Yaşar Yalçın
Dava dilekçesinde itirazın iptali ve alacağın faiz ve masrafların
davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine
gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava, adına açılan Altaş 2. Sitesi getirtilen tapu kaydına göre
173308- 17309 ve 17311 numaralı bağımsız parseller üzerine kurulmuş olup, Kat
Mülkiyeti Kanunu hükümlerine göre kat mülkiyeti ancak bir parsel üzerinde
kurulabileceğinden birden çok parseli kapsayan site yönetimi adına açılan
davalarda, davanın Kat Mülkiyeti hükümlerine göre çözümlenebilmesi ve bu
suretle sulh mahkemesinin, Kat Mülkiyeti Kanununun ek 1. maddesi hükmüne göre
müddeabih miktarına bakılmaksızın görevli olabilmesi için yöneticinin,
davalının bağımsız bölüm maliki olduğu ya da fiilen oturduğu parsel
üzerindeki anagayrımenkulde kat maliki olması zorunludur. Çünkü Kat Mülkiyeti
Kanunu hükümlerine göre yöneticinin de, bu kanun hükümleri dairesinde yasal
yetkilere sahip olabilmesi için tek parsel üzerindeki anagayrımenkulün kat
malikleri tarafından seçilmiş olması gerekir.
Dosyaya getirtilen tapu kaydına göre yönetim adına avukata vekalet
vererek dava açan kişi 17308 parsel üzerindeki A2 Blok'ta, davalı ise
(iddiaya göre) 17311 parsel üzerindeki B3 Blok'ta oturmaktadır. Yargılama
sırasında yeniden seçilen yönetici dahi siteye dahil herhangi bir parselde
malik olmadığı gibi, münhasıran davalının bulunduğu parsel üzerindeki
bağımsız bölüm malikleri tarafından da seçilmemiştir.
Bu durumda Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinin bu uyuşmazlıkta
uygulanması sözkonusu olmayıp, uyuşmazlık taraflar arasındaki sözleşme olarak
nitelendirilerek yönetim planına göre çözümleneceğinden, müddeabih miktarı
dikkate alınarak davaya Asliye Hukuk Mahkemesinde bakılmak üzere görevsizlik
kararı verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428nci maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 5.10.1995 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu V.Canbilen A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
