 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1995/7310 1995/8188
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Antalya 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 22.5.1995
Nosu : 1994/1046-1995/336
Davacı : Nezahat Nizam vs.Vek.Av. Taşkın Canpolat
Davalı : Belediye Başk.Vek.Av. İbrahim Kurt
Dava dilekçesinde kamulaştırma bedelinin arttırılması ile faiz ve
masrafların davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen
kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kamulaştırma Kanununun 11. maddesinin (g) bendi hükmü uyarınca
arsaların emsal satışlara göre satış değerlerinin belirlenmesinde genellikle
uygulanan yöntem, değerlendirme tarihinden önceki emsal satış fiyatına DİE.
endekslerinin gayrimenkul fiyatlarına yansıyan bölümünün uygulanması
suretiyle değerlendirme tarihi itibariyle emsalin fiyatını bulmak, bundan
sonra emsalin dava konusu taşınmazla karşılaştırmasını yapmak, bu
karşılaştırma sonucu dava konusu taşınmazın emsale göre üstün ve eksik
yönleri dikkate alınmak, dava konusu taşınmazın değerlendirme tarihindeki
değerini bulup, gereken hallerde İmar Kanununun 18. maddesinin 2. fıkrası
hükmü uyarınca taşınmazın bulunan bu değerden düzenleme ortaklık payına
tekabül edecek oranda indirim yapmak ve bu suretle sonuca varmaktır. Oysa
hükme esas alınan bilirkişi raporunda emsalin satış tarihindeki değerine göre
dava konusu taşınmazla karşılaştırma yapılmış, dava konusu taşınmazın buna
göre değeri belirlenmiş, ondan sonra DİE. endeksi dava konusu taşınmazın bu
fiyatına uygulanıp sonuca varılmış olmakla, emsalin satış tarihi ile
değerlendirme tarihi arasındaki süre içerisindeki imar durumu da dahil olmak
üzere taşınmazın değerine etkili olabilecek değişiklikler ve kazanılmış
nitelikler dikkate alınmamıştır. Böyle bir uygulama yukarıda sözü edilen
yasa hükmüne aykırıdır. Bu uygulamada, katsayı aynı tutulduğu takdirde
matematiksel sonuç değişmeyecek olmakla beraber, dava konusu taşınmazın
emsale göre değerlendirme oranı değişebilecek, örneğin, dava konusu taşınmaz,
emsalin satış tarihinde emsalden daha az değerli iken, değerlendirme tarihi
itibariyle daha çok değerli ya da iki misli yerine bir misli daha az değerli
olabilecektir. Bu nedenle, emsal fiyatı ancak değerlendirme tarihine
getirildikten sonra dava konusu taşınmazla değerlendirme tarihi itibariyle
karşılaştırma yapılması ve bu suretle sonuca ulaşılması gerekir.
Mahkemece yukarıda sözü edilen yöntem uyarınca değerlendirme yapılmak
üzere bilirkişi kurulundan ek rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre hüküm
kurulmalıdır.
Diğer taraftan, dava dilekçesinde her iki davacının taşınmazda eşit
paylara sahip oldukları kabul edilerek 500.000 TL./m2 üzerinden takdir edilen
bedelin 1.000.000 TL./m2'ye çıkartılması isteminde bulunulmuştur.
Davacılardan Musa taşınmazda 120/928 paya sahip olup buna tekabül eden alan
39 m2'dir. Metrekare fiyatı itibariyle taleple bağlı kalındığında bu davacı
yararına 19.500.000 TL. artırıma hükmedilmesi gerekirken, istem aşılarak
28.867.000 TL.'ye hükmedilmesi de usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428nci maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.7.1995 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu V.Canbilen A.Nazlıoğlu
|
