 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
21. Hukuk Dairesi
Başkanlığı
Esas Karar
1995/7189 1995/7623
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : İstanbul 1.İş Mahkemesi
Tarihi : 27.10.1995
No : 47-930
Davacı : S.S.K.Genel Müdürlüğü Vek. Av.Nigar Tezel
Davalı : Orman İşletme Müdürlüğü Vek. Av.Ülker Özakman
Davacı, 1.362.710.- TL alacağının faiz, icra ve 40 icra inkar
tazminatı ile birlikte tahsiline, itirazın iptali ile takibin devamına karar
verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar
vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz
isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Asuman Celkan
tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği
düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Davanın yasal dayanağı 3417 sayılı Yasanın 7. maddesidir. Anılan
maddede işverenlerin ücretlerden yapacakları tasarruf kesintileri ile
sağlayacakları işveren katkılarını 4. maddede belirtilen süreler içinde
ilgililerin banka hesaplarına yatırmamaları halinde yatırılması gereken
miktarlar resen veya ilgililerin başvurusu halinde Sosyal Sigortalar
Kurumunca 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun primlerin tahsiline ilişkin
hükümleri dairesinde tahsil olunarak, alınacak gecikme zammı ile birlikte
ilgili banka hesabına yatırılır hükmü öngörülmüştür.
Somut olayda, davalı idarenin 4. madde gereğince ücretlerden yapmış
olduğu kesintiyi T.C. Ziraat Bankasında personeli adına açılan tasarrufu
teşvik hesabına zamanında yatırmadığı dosyada bilgi ve belgelerden açıkça
anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, sorunun 7. madde çevresinde çözülmesi
gerektiği açık ve seçiktir. Oysa davada, uygulama olanağı olmayan 6. maddeye
dayanıldığı ortadadır.
Yapılacak iş, somut olayda, 7. maddenin öngördüğü koşulların
gerçekleşip gerçekleşmediğini yöntemince araştırmak ve sonucuna göre karar
vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik inceleme
ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma
nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul
edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 19.12.1995
gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Orhan YALÇINKAYA U.Araslı A.Güneren Y.Yasun M.S.Özgenç
|
