 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1995/6674 1995/7406
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Ankara 15.Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :7.2.1995
Nosu :1994/150-1995/130
Davacı :Ali Yeler Vek.Av.Kemal Yeler
Davalı :Sema Cuhadar Vek.Av.Hüseyin Keşçi
Dava dilekçesinde 8.250.000 TL. tazminatın masraflarla birlikte davalı
taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş,
hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davada kat mülkiyeti tesis edilmiş bulunan anagayrimenkulde, yapının
ve bağımsız bölümlerin tamamının maliki olan davacı, kiracısı olan davalıdan,
oturduğu bağımsız bölüme isabet eden yönetim giderlerini istemektedir.
Mahkemece Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri dairesinde inceleme
yapılarak, davacının işletme projesini yapmadığı, harcama belgelerini ibraz
etmediği ve istediği miktarın arsa payı ile orantılı bulunmadığı gerekçesi
ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dava apartman yönetimi adına yönetici sıfatı ile açılmış ise de
davacı, davalının kiralayanı ve bağımsız bölümün maliki olup aralarında kira
sözleşmesi bulunmaktadır. Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesi hükmüne göre
anagayrimenkulün ortak gider ve avansının ödenmesinden öncelikle bağımsız
bölüm maliki sorumludur. Yasanın 22. maddesi kiracıyı da yönetime karşı
sorumlu tutmuş ise de bu sorumluluk, kat maliki ile birlikte ve müteselsilen
olup, kiracı, bu suretle ödemek durumunda kaldığı meblağı kira parasından
mahsup etme hakkı olduğu gibi, sorumlu olduğu miktar da ödemekle yükümlü
bulunduğu kira miktarı ile sınırlıdır.
Davacı kendisinin de yönetime karşı müteselsilen sorumlu olduğu bir
alacağı yönetici sıfatıyla, tali derecede sorumlu olan kiracısından
isteyemez. Davacı ile davalı arasındaki asıl ilişki kira sözleşmesi ile
belirlenmiş bulunduğundan, davacı, kira akdine dayanarak ancak yönetim
giderlerini isteyebileceği, böyle bir istemi konu alan dava ise genel
hükümlere göre görülebileceği cihetle, görev müdeabih miktarına göre
belirlenecektir.
Bu durumda davaya asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere görevsizlik
kararı verilmesi gerekirken davanın esası hakkında hüküm tesisi doğru
görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428'nci maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.6.1995 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
