 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
6.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
95/6441 95/8327
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası
yazılı Tahliye-Alacak davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı
olarak Davalı tarafından süresi içinde istenilmekle gün tayin edilerek
taraflara davetiyeler gönderilmişti. Belli günde davacı vekili gelmedi.
Tebligat var. Davalı asil Hilmi Güler geldi. Hazır bulunanın şifai beyanı
dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp
düşünüldü.
Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve ödenmemiş kira
bedellerinin davalıdan tahsili istemlerine ilişkindir. Mahkeme davayı
reddetmiş hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili 1.7.1994 tarihli sözleşme ile kiralananda kiracı olan
davalının Ağustos, Eylül ve Ekim ayları kira bedellerini eksik ödediğini ve
temerrüde düştüğünü iddia ile kiralananın tahliyesi ve eksik ödenen Temmuz
kirası ile birlikte kalan 4.594.000- lira alacağın davalıdan tahsiline karar
verilmesini istemiştir.
Davalı ödenmeyen ve ihtarname konusu edilmiş miktarların apartmanda
yapılan yenileştirme yerleştirme masrafları için ödendiğini bu bakımdan borç
ve temerrüt durumu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
1.7.1994 başlangıç tarihli 1 yıl süreli sözleşmede aylık 9.200.000-
lira olan kira bedelinin her aybaşı peşin ödenmesinin kararlaştırıldığı özel
şartlar 1. maddesinde dairenin işletme ortak giderlerinin kiracı tarafından
ödenmesinin kararlaştırıldığı yalnız apartmanın mülkiyetini ilgilendiren
masraflarının kiralayana ait olacağı anlaşılmaktadır.
Davalı kiracının apartman kat malikleri kurulunda davacı maliki temsil
etmesi için kendisine yetki verildiği 1993 ve 1994 yıllarındaki toplantılar
için verilmiş yetki belgeleri ile sabittir.
Ödenmediği bildirilen kira paralarının davalı tarafından tutulup
onlarında apartmanda yapılan işlere sarf olunduğu uyuşmazlık konusu değildir.
Uyuşmazlık kira bedelinden mahsup edilen miktarların sarf edildiği işlerin
sözleşmenin özel 1. maddesi hükmü karşısında taraflardan hangisine ait
olacağı noktasındadır.
Davalının kendisine verilen yetkiye istinaden katıldığı 20.6.1994 ve
6.10.1994 tarihli kat malikleri kurulu toplantılarında davacıyı temsil
ettiği, bu toplantılardan hidrofor motoru ile artezyen borularının
yerleşmesi son toplantıda kalorifer teşkilatının yerleşmesinin
kararlaştırıldığı görülmektedir. Uzun senelerdir kullanılır olmaktan dolayı
tamirat kabul etmeyecek duruma gelmiş ve çürümüş tesisat kısımları için
yapılacak işlerin olağan tamirat cümlesinden olmadığı tamamen yenileme
niteliğinde bulunduğu kararlarda açıkça belirtilmiştir. Aynı zamanda kat
malikleri kurulu kararı ile yöneticilik yapan davalının Temmuz ile Ekim
ayları dahil kiradan mahsup ettiği miktarların yukarıda belirtilen işlere
sarfedildiği sabittir. Bu masrafların sözleşmenin özel 1. maddesindeki
apartmanın mülkiyetini ilgilendiren masraflardan olduğu ortadadır. Bunların
davacı kiralayan tarafından ödenmesi gerektiğinden kiradan mahsup edilmesi
mümkündür. Bu nedenle davanın reddi gerekirken aksi düşünce ile yazılı
şekilde tahliye ve alacağa hükmedilmesi isabetsiz olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
H.U.M.K.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin
alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 19.9.1995 tarihinde
Oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ö.N.Doğan M.Elçin N.Fadıllıoğlu S.Tükenmez M.Tunaboylu
|
