 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
13. HUKUK DAİRESİ
Y A R G I T A Y İ L A M I
SAYI
ESAS 1995 KARAR
5694 5834
MAHKEMESİ : Ankara 20. Asliye Hukuk Hakimliği
TARİHİ : 17.2.1995
N0 : 548-107
DAVACI : Ahmet Örgün vekili avukat Ayhan Sarıhan
DAVALI : İlksan Turizm A.Ş. vekili avukat Betül Ersoy
Taraflar arasındaki tespit davasının yapılan yargılaması sonunda
ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen
hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya
incelendi, gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalının düzenlediği otomobil kampanyasına katıldığını, ancak
sonradan kendisinden 54.185.551 TL. fark istendiğini, oysa ödemesi gereken
fiyat farkının 31.551.915 TL. olduğunu öne sürerek, fazlası için fiyat farkı
borcu olmadığının tespitini ve ödediği 4.635.136 TL.nın da istirdadını
istemiştir.
Davalı, istenilen zam farkının katılım sözleşmesindeki hükümlere göre
doğru hesaplandığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporuna göre davacının ödemesi gereken
fiyat farkının 50.355.023 TL. olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar
verilmiştir.
Hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1- Taraflar arasında düzenlenen ve içeriği konusunda bir uyuşmazlık
bulunmayan 24.4.1992 tarihli katılım sözleşmesinin 3. maddesinde "Teslimatlar
Temmuz 1992 tarihinde başlar ve mücbir sebepler dışında 12 ay içinde (Temmuz
1993) yapılır. Aylık teslimat adedi katılımcı sayısının 12'ye bölünmesi ile
belirlenir.." 4. maddesinde ise "... 1.4.1992 tarihinden itibaren son teslim
tarihine kadar otomobil fiyatlarında ve vergilerinde meydana gelecek
artışlardan tüm katılımcılar, otomobillerini teslim almış olsalar dahi (gelen
zam x teslim edilecek otomobil adedi x iştirakçı sayısı) esasına göre
etkilenecektir" yazılıdır. Sözleşmede teslimatların Temmuz 1992'de
başlayacağı ve 12 ay devam edeceği açıklandığına göre, teslimatların 1.Temmuz
1992'de başlayacağı ve 30.6.1993 tarihine kadar 12 aylık bir süre içinde
bitirileceği ve her ay teslim edilmesi gereken araç sayısının da, katılımcı
sayısının 12'ye bölünmesiyle bulunacak miktar olduğunu, tarafların
kararlaştırmış oldukları anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacının
Temmuz/1993'de gelen zamlardan sorumlu olduğunun kabulü ve ayrıca davalının
her ay teslim etmeyi yükümlendiği araç yerine bu taahhüdünü ihlal ederek
fiilen teslim ettiği araç adedi esas alınarak, davacının ödemesi gereken zam
farkını tespit eden bilirkişilerin düzenlediği raporun esas alınarak hüküm
kurulması yanlıştır. Mahkemece, son teslimin Temmuz/1993 tarihine kadar
yapılması gerektiği değişik bir anlatımla 30.6.1993 tarihinde son bulduğu,
aylık teslim edilmesi gereken araç adedi esas alınarak davalının ödemesi
gereken zam farkı borcunun, konusunda uzman bilirkişi raporuyla tespit edilip
sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, taraflar arasındaki
sözleşmenin yorumunda ve mevcut delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya
düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozma
nedenidir.
2- Bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının incelenmesine
şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bent gereğince davalının temyiz itirazlarının
şimdilik incelenmesine yer olmadığına, hükmün l. bent'te açıklanan nedenlerle
davacı yararına BOZULMASINA, istek halinde peşin harcın iadesine, 13.6.1995
gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
A.İ.Arslan M.Yüksel Ş.Yüksel A.E.Baççıoğlu S.Özyörük
|
