 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
4. Ceza Dairesi
ESASTAN RET (ONAMA)
(HÜKÜMLÜLÜK)-BOZMA
Y A R G I T A Y İ L A M I
Esas no :95/5209
Karar no :95/6199
Tebliğname no :4/10023
Yaralama suçundan sanıklar Veysi Özçakan ile Ferhat Özçakan hakkında
TCY.nın 456/2-4, 457/1, 51/1, 55/3, 71, 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri
uyarınca sanık Veysi'nin 900.000 lira ağır, sanık Ferhat'ın 2 yıl 8 ay hapis
ve 300.000 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüklerine ilişkin ANTALYA Asliye
1. Ceza Mahkemesinden verilen l994/747 Esas, l994/1179 Karar sayılı ve
5.12.1994 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanıklar Veysi ile Ferhat
Özçakan müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay
C. Başsavcılığının 6.9.1995 tarihli onama ve bozma isteyen tebliğnamesiyle
6.9.1995 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası başvurunun nitelik ve
kapsamına göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler
ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-a)Yargılama ve olayın kanıtlanmasına ilişkin gerekçe: Sanık Veysi
Özçakan'a yükletilen yakınanlar İsmail ve Durdu Büyükelhan'ın yaralama
eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin
sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu
saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların
temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri
değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen
verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin
yeterli bulunduğu;
b)Hukuksal tanı: Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada
öngörülen suç tiplerine uyduğu,
c)Yaptırım: Cezalarının yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık Veysi Özçakan müdafiinin ileri sürdüğü nedenler
yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ
ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık Ferhat Özçakan hakkındaki hükümlere yönelik temyize gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) 18 yaşından küçük olan yakınan sanık Orhan Büyükelhan ile sanık
Ferhat Özçakan'a atanan zorunlu müdafiin katıldığı 26.7.1994 tarihli oturumda
savunmalarının alındığı, ancak Orhan ve Ferhat'ın taraf olmaları ve
aralarındaki çıkar çatışması nedeniyle gerekli hukuki yardımın sağlanmış
sayılamayacağı, daha sonra sanık Ferhat'ın seçtiği müdafiin katılımı ile de
sorgusunun yenilenmediği, bu nedenle CYY.nın 138. maddesinde öngörülen
zorunlu müdafiilik hükmünün yerine getirilmiş kabul edilemeyeceği
gözetilmeden, hüküm kurulması,
b) Yakınanlar Habib, Ayfer ve yakınan sanık İsmail Büyükelhan'ın
anlatımları yöntemince tartışılıp reddedilmeden ve sanık Ferhat'ın yakınan
Habib'i yaraladığına ilişkin kanıtlar gösterilmeden, sanığın yakınan Habib'i
yaralama eyleminden mahkumiyetine karar verilmesi,
c) Sanık Ferhat Özçakan müdafiinin 28.11.1994 günlü dilekçesindeki
TCY.nın 59. maddesinde uygulanmasını ister nitelikteki isteği hakkında karar
verilmemesi,
Yasaya aykırı ve sanık Ferhat Özçakan müdafiinin temyiz nedenleri ile
tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA,
yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak
üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 2.10.1995 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi. 20.10.1995
Sami Selçuk Muharrem Dinç Erol Çetin Birol Kızıltan Fadıl İnan
Başkan Üye Üye Üye Üye
|
