 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1995/4637 1995/5249
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Ankara 19.Asliye Hukuk Mahkemesi
Tarihi :8.12.1994
Nosu :1993/1019-1994/897
Davacı :Vakıflar Gen.Müd.vek.Av.Nesrin Doğan
Davalı :İş Vakfı Temsilcisi Yön.Kur.Bşk.vek.V.Karani Demir
Dava dilekçesinde vakfın sona erdirilmesi istenilmiştir. Mahkemece
davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vakıf temsilcisi tarafından
temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı Vakıflar Genel Müdürlüğü, Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre
kurulan Vakıflar Hakkındaki Tüzüğün değişik 30. maddesinin verdiği yetkiye
dayanarak davalı vakfın gayesinin gerçekleşmesinin imkansız hale geldiğinin
tescilini istemiştir.
Davalı İş Vakfı, vakıf senedinin 2. maddesinden anlaşıldığına göre,
istihdamı artırmak ve çalışanların gelir seviyelerini yükseltmek amacı ile
yeni işler kurmak, kurulmuş işleri genişletmek, ortak projeler oluşturmak,
istihdam alanı yaratmak gibi faaliyetlerde bulunmak amacı ile kurulmuş olup,
davalı vakıf yöneticisinin dosya içerisine koyduğu belgelerden, bu amaçlarla
çalışmalar yapıldığı ve faaliyet gösterildiği anlaşılmaktadır.
Tüzüğün yukarıda sözü edilen maddesi ile Medeni Kanunun 81/A maddesi
hükmüne göre gayesinin tahakkuku imkansız hale gelen vakıf ancak
kendiliğinden dağılmış olur. Vakıflar Genel Müdürlüğünün Tüzüğün 30.
maddesinde yeralan istemde bulunabilmesi ve mahkemece bu yoldaki istemin
kabul edilerek vakfın dağılmış olduğunun tescil edilebilmesi için vakıf
gayesinin gerçekleşmesinin imkansız hale geldiğinin tesbiti gerekir. Oysa,
Vakıflar Genel Müdürlüğünün istemine dayanak yaptığı teftiş raporları ile
yargılama sırasında yaptırdığı bilirkişi incelemesi raporu, vakfın kötü
yönetildiği, vakıf yöneticilerinin yeterli olmadığı ve vakfın amacının
gerçekleşmesi için yeterli faaliyetlerde bulunmadıkları, vakfın parasının
gereksiz yerlere harcandığı ve mali durumunun iyi olmadığı hususlarına
ilişkin olup, tamamen yönetim aksaklığına değinen olgulardan söz etmektedir.
Bu hususlar Medeni Kanunun 79. maddesi hükmü gereğince vakfın idaresinin
değiştirilmesine yada vakfı idare edenlerin işten uzaklaştırılmalarına neden
olabilecek olgular olup, sözü edilen 81/A maddesinde açıklandığı üzere vakfın
gayesinin tahakkukunun imkansız olduğu sonucuna varılmasını haklı kılmaz. Tüm
teftiş raporları ile bilirkişi incelemelerinden çıkarılan sonuçlara göre
vakıf halen gayesinin tahakkukuna yarayacak olanaklara sahip olup, şikayet
konusu aksaklıklar yönetimden kaynaklanmaktadır.
Yasa ve Tüzükte öngörülen yönetimle ilgili önlemlerin alınması mümkün
iken bu yasal yollara başvurulmadan sırf yönetim aksaklığı sebebi ile vakfın
gayesinin tahakkukunun mümkün olmadığı sonucuna varılamaz.
Bu hususlar dikkate alınmadan ve Medeni Kanunun 81/A maddesinin 1.
fıkrası hükmü ile Tüzüğün 30. maddesinde öngörülmeyen bir biçimde "İş
Vakfının sona erdirilmesine" karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.4.1995 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu V.Canbilen İ.N.Erdal
|
