 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1995/4627 1995/5170
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Küçükçekmece Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :26.1.1995
Nosu :1993/1730-1995/25
Davacı :Hanımeli-Nergiz-Mine Blok Yön.vek.Av.Suat Aydın
Davalı :Burhan Gülen vs.
Dava dilekçesinde müdahalenin önlenmesi ve yönetim planı niteliğindeki
kararların iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş,
hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve duruşma için
gerekli posta pulu dosya içinden çıkmadığı için bu istek reddedildikten sonra
dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava, ayrı ayrı dört bağımsız parsel üzerinde inşa edilmiş bulunan
anagayrimenkullerde bağımsız bölüm maliklerinin ortak yönetim sağlamak üzere
"yönetmelik" adı verilen sözleşmenin iptali ile bu ortak yönetim tarafından
davacının yöneticisi olduğu 871 parsel üzerindeki yapıda inşa edilen su
deposunun kaldırılmasına ilişkindir.
Kat Mülkiyeti, Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerine göre tek bir parsel
üzerinde bulunan anagayrimenkullerde tesis edilebilir. Birden çok parsel
üzerinde mevcut ana yapılardaki bağımsız bölümler malikleri arasında, ortak
bir yönetim mümkün isede, bu sözleşme Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinde
öngörülen yönetim planı niteliğinde olmadığı gibi bu sözleşmeden ve bu
sözleşme ile öngörülen ortak yönetimden doğacak uyuşmazlıklar Kat Mülkiyeti
Kanununa göre değil genel hükümler dairesinde çözümlenir. Bu nedenle Kat
Mülkiyeti Kanununun uyuşmazlığın miktarına bakılmaksızın Sulh Mahkemesini
görevli kılan ek birinci maddesi de bu uyuşmazlıklarda uygulanmaz.
Mahkemece sözleşmenin dört ayrı parsel üzerindeki anagayrimenkullerin
yönetimi ile ilgili bulunduğu, ayrıca kaldırılması istenen su deposu ile
hidroforun baliğ olması gereken değeri dikkate alınarak uyuşmazlığın HUMK.nun
8. maddesinde öngörülenlerden bulunmadığı için davaya genel hükümler
dairesinde Asliye Hukuk Mahkemesinde bakılmak üzere görevsizlik kararı
verilmesi gerekirken işin esası hakkında hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.4.1995 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk V.Canbilen A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
