 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
6.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
95/4343 95/4534
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası
yazılı tahliye davasına dair karar davacılar tarafından süresi içinde temyiz
edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi
istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz
etmiştir.
6570 sayılı yasa kapsamına giren kiralananı iktisap eden kimse dilerse
eski malik ile kiracının yaptığı sözleşmeye dayanarak aktin hitamında isterse
6570 sayılı yasanın 7/d maddesindeki sürelerden yararlanarak kiracı hakkında
ihtiyaç nedeni ile dava açabilir. Bu iki yoldan hangisi yararına ise onu
seçmek yeni malikin hakkıdır. Davada 6570 sayılı yasanın 7/d maddesine
dayanılıyorsa yeni malikin dava açabilmesi için iktisaptan itibaren l ay
içinde kiralananı satın aldığını ihtiyacında kullanacağını kiracıya
bildirmesi ve yine iktisaptan itibaren 6 ayın geçmesini beklemesi gerekir.
İhtarın iktisaptan itibaren l ay içinde kiracıya keşidesi değil tebliği
şarttır. Davanın iktisabı izleyen 6 ay geçtikten sonra açılması süreye bağlı
değildir. Aktin sonuna kadar dava ikamesi mümkündür. l ayın ve 6 ayın
hesabında iktisab edilen gününde hesaba dahil edilmesi gerekir. 6 aylık süre
dolmadan açılması nedeniyle dava reddedilirse bu süre dolduktan sonra aynı
nedenle ikinci dava açılabilir. Birinci davanın derdestliği ve kesin hüküm
sayılması sözkonusu değildir. Ancak iktisabı izleyen 1 ay içinde ihtar tebliğ
edilmemişse sonradan bunun giderilmesi mümkün değildir.
OLAYIMIZDA:Davacılar kiralananı 22.9.1993 tarihinde iktisap
ettiklerini, bu durumu ve ihtiyaç iradesini 4.10.1993 tarihinde davalıya
tebliğ ettirdikleri ihtarla bildirdiklerini eski malikle yapılan sözleşmenin
de 31.5.1994 tarihinde sona erdiğini, kiralanana ihtiyaçları olduğunu ileri
sürerek 18.11.1994 tarihinde açmış oldukları işbu dava ile taşınmazın
tahliyesini istemişlerdir. Davalı iddianın samimi bulunmadığını, 21 yıllık
kiracı olduğunu, davanın reddini savunmuştur. Mahkeme 6570 Sayılı Yasanın 7/d
maddesine göre açılan davaların eski malikle yapılan sözleşmenin sonuna kadar
açılması gerektiği halde açılmadığını, eski malikle yapılan sözleşmeye göre
de davanın süresinde olmadığını kabul ederek davayı reddetmiştir.
6570 Sayılı Yasanın 7/d maddesine göre açılan davalarda davanın
iktisabı izleyen 6 ay geçtikten sonra bir ay içerisinde açılma zorunluğu
yoktur. Ancak bu sürenin makul bir süre olması gerekir. Olayımızda iktisaptan
1 yıldan fazla bir süre geçmiş olmakla mahkemenin 7/d maddesine göre davayı
reddetmesi doğru kabul edilebilirse de, eski malikle yapılan kira
sözleşmesinin dava açıldığı yıla nazaran 31.5.1994 tarihinde sona erdiğine,
davacılar da dava dilekçesinde eski malikle yapılan sözleşmeden
bahsettiklerine, yeni dönem başlamadan 4.10.1993 tarihinde tebliğ edilen
ihtarla ihtiyaç iradesi bildirildiğine göre davacıların 31.5.1995 tarihine
kadar dava açma haklarını saklı tuttuklarının kabulü gerekir. Dava bu süre
sona ermeden 18.11.1994 tarihinde açılmış olmakla süresindedir. Mahkemenin
davayı akte göre de süresinde kabul etmeme görüşü doğru değildir. Dava eski
malikle yapılan sözleşmeye nazaran süresinde açılmış olduğundan ve taraf
delilleride toplanmış olduğundan işin esası hakkında bir karar verilmek
gerekirken süreden red kararı verilmesi usul ve kanuna aykırı olduğundan
hükmün bu nedenle bozulması icap etmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA istek halinde peşin alınan
temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 1.5.l995 tarihinde oybirliğiyle
karar verildi.
Başkan Üye Üye üye Üye
Ö.N.Doğan S.Tamur N.Fadıllıoğlu S.Tükenmez Ş.K.Erol
|
