 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1995/3870 1995/4585
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Dikili Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :27.4.1994
Nosu :1992/262-1994/65
Davacı :Hikmet Aran Vek.Av.Güliz Güdür
Davalı :Turan Vural Vek.Av.Kurtuluş Sümer
Dava dilekçesinde muarazanın men'i istenilmiştir. Mahkemece davanın
reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Köpek besleme eyleminden kaynaklanan dava, 5 blokta 29 kargir evden
oluşan sitenin aynı blokundaki bağımsız bölüm malikleri arasındadır.
Yönetim planının 27. maddesinin d bendinde bağımsız bölüm ve
eklentilerinde, kat malikleri kurulunca müsade edilmedikçe, kedi, köpek ve
tavuk gibi hayvanların beslenmesi yasaklanmıştır. Dosyaya getirtilen ve
yönetim kurulu üyeleri tarafından imzalanmış 31.7.1993 tarihli meşruhatta
hernekadar aynı gün yapılan genel kurul toplantısında karar alınmış olduğu
halde, tutanaktan karar defterine geçilmemiş konu ile ilgili bir karar
bulunduğu belirtilerek, bu kararın, site sakinlerinin köpek
besleyebileceklerine dair olduğu açıklanmış ise de, böyle bir meşruhat
yönetim planının öngördüğü kat malikleri kurulu kararı niteliğinde olmadığı
cihetle, varsa bu kat malikleri kurulu kararı ile toplantı tutanaklarının
getirtilip yönetim planı gereğinin yerine getirilmiş olup olmadığı
saptanmadan bu meşruhata dayanılarak hüküm tesisi doğru değildir.
Bundan ayrı, yönetim planı gereği yerine getirilmiş olsa bile
davalının bağımsız bölümünde beslenen kurt köpeğinin gerek havlaması gerekse
çocukları kovalaması ile etrafı rahatsız edici davranışları itibari ile
komşuluk ilişkisinin gerektirdiği makul ölçüdeki tahammül sınırlarını
aştığının saptanması halinde de Kat Mülkiyeti Kanununun 18. ve 33. maddeleri
hükümleri dikkate alınarak mahkemece uygun görülecek önlemlerin emredilmesi
ve hakkaniyet kurallarına göre bir karar alınması gereği de gözardı
edilmemelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428nci maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.4.1995 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk V.Canbilen A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
