 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
6.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
95/3578 95/3762
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası
yazılı Tahliye davasına dair karar davacılar tarafından süresi içinde temyiz
edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi
istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş ve hükmü davacılar temyiz
etmiştir.
1-Taraflar arasındaki ilk uyuşmazlık davanın süresinde açılıp
açılmadığı noktasındadır. Tarafların kabullerine göre önceki malikle davalı
arasında yapılmış kira sözleşmesi 31.12.1993 tarihinde sona erecek iken
kiralananı 2.7.1993 tarihinde satın alan davacılar akti yenilemiyeceklerini
26.7.1993 tarihinde tebliğ olunan ihtarname ile davalıya duyurmuş
olduklarından 17.6.1994 tarihinde açılan dava süresindedir. Çünkü satın alma
ile aktin yenilenmiyeceği durumunu bildirir ihtarname satın almayı takiben
bir ay içinde davalıya ulaştırılmış ve altı aydan sonra dava açılmış
olduğundan dava 6570 sayılı yasanın 7/d maddesindeki sürelere uygun
açılmıştır. Ayrıca aktin süresi sona ermeden yenilemeyi önleyici ihtar tebliğ
edildiğinden aktin sonunu izleyen bir ay içinde dava açma zorunluluğu ortadan
kalkmış ve dava süre korunmuş olduğundan dava akte göre dahi süresindedir. Bu
itibarla davanın süresinde olmadığı yolundaki görüş doğru değildir.
Davacıların bu yöne değinen temyiz itirazları kabul edilmelidir.
2-Mahkemece işin esasıda tartışılarak ihtiyaç iddiasının zorunlu
ihtiyaca dayanmadığı, gerçek ve samimi olmadığı kabul edilmiştir. Ancak,
davacılardan Nevzat Yeşilkaya'nın bu yerde kendi adına konfeksiyon ticareti
yapacağı iddia edilirken önceden de yine bu kişinin kendi adına işlettiği iş
yerinin mahkeme kararı ile tahliyesine karar verildiği ileri sürülmüştür.
İhtiyaçlı Nevzat'ın o iş yerinin gerçekten kendi adına olduğu, o yerin
tahliyesine karar verilip hükmün kesinleştiği dosya içeriği ile sabittir.
Davacı tanıklarının beyanlarıda kiralananda yürütülecek işin tahliye edilen
dükkandaki iş olduğunu doğrulamaktadır. Böyle olunca ihtiyaçlının yeni bir iş
kurması, işini genişletmesi ya da şirkete ait işi kendi işi gibi göstermesi
söz konusu değildir. Bu kişinin şirketteki ortaklıklara rağmen kendi adına
ayrı bir işi ve işyeri bulunduğu ve fakat oranın tahliye olduğu bir gerçek
olduğuna göre aynı işin zorunlu olarak kiralanana taşınacak olması gayet
tabidir. İddianın gerçek ve samimi olduğu kabul edilmelidir. Bu yüzden
kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken davanın esastan da reddi
isabetsiz olmuştur. Hüküm belirtilen nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
H.U.M.K.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA istek halinde peşin
alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 6.4.1995 tarihinde oybirliğiyle
karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ö.N.Doğan M.Elçin S.Tükenmez Ş.K.Erol M.Tunaboylu
|
