 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
Esas Karar
95/2966 95/3479
27.3.1995
Özet:Davalı açıkça karşı çıkması halinde evlilik bağının tanınmasına
ilişkin sözleşme uyarınca eğer Türk kanunlar ihtilafı kuralları ile aynı
sonuca varılacak idi ise tanıma istemi red edilemez.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp
düşünüldü.
"Boşanma ve ayrılık sebepleri ve hükümleri eşlerin müşterek milli
hukukuna tabidir." (2675 sayılı kanun 13/1). Demekki kural, yabancı
mahkemenin de Türklerle ilgili boşanma davalarında Türk hukukunu uygulamaları
yönündedir. Bu halde tenfize karar verilebilir. Ancak 2675 sayılı kanunun
38/e maddesinde "Türklerin kişi hallerine ilişkin yabancı ilamda Türk
kanunlar ihtilafı kuralları gereğince yetkili kılınan hukukun uygulanmamış
ve Türk vatandaşı olan davalının itiraz etmemiş olması" halinde ve 1884
sayılı kanunla onanan 8.9.1967 günlü evlilik bağına ilişkin kararların
tanınması hakkındaki sözleşmenin (14.9.1975 tarihli resmi gazete) 3/2.
maddesinde Türk Kanunları ihtilafı kurallarınca yetkili kılınan kanun
uygulanmamakla birlikte, eğer bu kural uygulansa idi aynı sonuca varılacak
idi ise tanıma isteminin red edilemiyeceği kurala bağlanmıştır.
Hollanda Mahkemesince tarafların boşanmaları yönündeki karar Hollanda
kanunları uygulanarak oluşturulmuştur. Davalı taraf 17.10.1994 günlü cevapla
tenfize karşı çıkmış 2675 sayılı kanunun 38/e maddesi şartları oluşmamıştır.
Hollanda mahkemesi huzurunda taraflar bizzat dinlenip boşanma, çoçukların
durumu ve mali konularda anlaştıkları (MK. 134/3) yönünde bir açıklama
yoktur. Hiç bir delile dayanmayan, sırf tarafların beyanı ile oluşturulan
karar Medeni Kanunun 150. maddesine aykırı olup, Türk Kanunları uygulansa idi
boşanmaya karar vermek mümkün olmadığından adı geçen sözleşme şartıda
oluşmamıştır. Şu hale göre yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul
ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz
edene yükletilmesine peşin alınan harcın mahsubuna oybirliğiyle karar
verildi. 27.3.1995
Başkan Üye Üye Üye Üye
Tahir Alp Nedim Turhan Ferman Kıbrıscıklı Özcan Aksoy A.İhsan Özuğur
Not: 8.9.1967 tarihli söz konusu sözleşmeye Türkiye, Hollanda,
Almanya, Avusturya, Belçika, Fransa, Yunanistan, İtalya, Lüksemburg, İsviçre,
katılmışlardır. (BK. Doç. dr. Ata Sapmar, Devletler Hususi Hukukunda boşanma
Sf.258)
|
