 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Altıncı Hukuk Dairesi
E. 1995/2962
K. 1995/3603
T. 3.4.1995
* KİRA PARASINDAN SAYILAN YAKIT GİDERİ
* TEMERRÜT KONUSU
ÖZET: Kira sözleşmesinde, taraflarca asıl kira parası belirlenerek yakıt
bedelinin de kiracıya ait olduğu kararlaştırılmış ise, gerçek kira bedeli;
kiralayana ödenecek miktar ile kiralayanın apartman yönetimine ödeyeceği
ortak yakıt gideri toplamından oluşur. Bu nedenle kiracı, kira bedelinin
yakıt parasına ilişkin bölümünü zamanında ödemediği takdirde kiralayan bunu
istemek hakkına sahiptir. İhtarnamenin tebliğinden sonra otuz gün içinde
ödeme yapılmadığına göre temerrüt gerçekleşir.
(818 s. BK. m. 260)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye-alacak davasına dair karar,
davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün
kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ile alacak istemlerine
ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ve hüküm davacı vekili
tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili; 16.8.1994 günlü dava dilekçesiyle, müvekkiline ait kiralananda
22.9.1993 günlü sözleşmeyle kiracı olan davalının, yazılı sözleşmenin özel
şartlarının 1. maddesine göre ödenmesini kendi üzerine aldığı yakıt
giderlerini, aktin başından bu yana ödemediğini, ihtarnamenin fayda
sağlamadığını iddia ile bu davayı açmıştır.
Davalı vekili; yakıt giderlerinin ihtar süresi içinde ödenmiş bulunduğunu,
davacının ihtarla ödeme isteminde bulunmadan önce yönetime ödeme yapmadığını,
bu sebeplerle temerrüt olgusunun gerçekleşmediğini savunarak davanın reddini
istemiştir.
Mahkeme; davacının ihtarname ile davalıdan istediği yakıt bedelinin apartman
yönetimine ödenmemiş olduğunu, davacının ödeme yaptıktan sonra ancak rücu
suretiyle davalıdan istekte bulunabileceğini gerekçe göstererek, davayı
reddetmiştir.
Taraflar arasındaki 22.9.1993 tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmenin özel
şartlarının 1. maddesinde, yakıt bedelinin kiracıya ait olması kaydiyle kira
bedelinin 1.700.000.-TL. olduğu yazılıdır. Böylece, kiralananın müşterek
ısıtma sistemli olan kiranın bir bölümünü teşkil ettiği anlaşılmaktadır.
Ortak ısıtmalı özelliğiyle kullanılmak üzere kiralanan bu yerin, yönetime mal
sahibince ödenmesi icabeden ortak yakıt gideri payının kiracı tarafından
ödenmesinin kararlaştırılmış olması, gerçek kira bedelinin, davacıya ödenecek
miktar ile yönetime ödenecek yakıt gideri toplamından oluştuğunun kabulünü
gerektirir. Bu yüzden davalı kira bedelinin yakıt parasına ilişkin kısmını
zamanında ödemediği taktirde davacı bunu istemek hakkında sahiptir. Ayrıca,
yönetime ödeme yapıp yapmamasının önemi olmadığı gibi davacının öncelikle
yönetime ödeme yapmış olması şart değildir. Konunun o yönü kiralayan ile
yönetimin kendi arasındaki ilişkiyle ilgilidir.
Davalı, yakıt giderinin kira bedeline dahil olmadığını savunmadığı gibi aylık
yakıt bedelinin belli ve muayen olduğunda uyuşmazlık mevcut değildir.
İhtarnamenin tebliğinden sonra 30 gün içinde ödeme yapılmadığına göre
temerrüt olgusu gerçekleşmiştir. Bu sebeple kiralananın tahliyesine karar
verilmesi, alacak isteminin konusunun kalıp kalmadığının da tartışılması
gerekirken davanın reddedilmesi hatalı olmuştur.
Hüküm, bu nedenle bozulmalıdır.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin
alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 3.4.1995 tarihinde oybirliğiyle
karar verildi.
|
