 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Beşinci Ceza Dairesi
E. 1995/285
K. 1995/1235
T. 20.4.1995
* KULLANMA ZİMMETİ
* TELEFON PARALARINI YANINDA
ALIKOYMAK
ÖZET : Tahsil edilip kendisine verilen telefon paralarını, belli süreler
yanında alıkoyarak yararlanmak suretiyle "kullanma zimmeti" suçu işleyen
sanığın, bu paraları kullanarak sağladığı yararın bilirkişi aracılığıyla
saptanması, sonucuna göre uygulama yapılması gerekir.
(765 s. TCK. m. 202/1, 80, 219/son)
Gemlik .............. PTT Müdürü olarak çalıştığı sırada, zimmetine para
geçirmekten ve görevini kötüye kullanmaktan sanık Mehmet'in yapılan
yargılaması sonunda; TCK.nun 202/1-3, 80, 219/son, 240, 74, 75. maddeleri
gereğince iki sene onbir ay ağır hapis, bir sene iki ay hapis, 116.666 lira
ağır para cezasıyla mahkumiyetine ve müebbeten memuriyetten mahrumiyetine
dair, (Bursa Üçüncü Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 8.12.1994 gün ve
1992/249 esas, 1994/276 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca
incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan, evrakı Cumhuriyet
Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği
düşünüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin
tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik
olunan dosya münderecatına göre, sanık vekilinin yerinde görülmeyen sair
temyiz itirazlarının reddine. Ancak;
Sanığın, tahsil edilip kendisine verilen telefon paralarını belli süreler
yanında alıkoyarak yararlandığı ve bu suretle eyleminin kullanma zimmeti
niteliğinde kaldığı iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya içeriğinden
anlaşılmakla, kullandığı paraların üzerinde kaldığı süreler de nazara
alınarak sağladığı yararın bilirkişi marifetiyle saptanması, belirlenen bu
değerin hafif veya pek hafif olup olmadığının takdiri ve sonucuna göre
uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan
hükmün bu sebeplerden dolayı CMUK.nun 321 inci maddesi uyarınca
(BOZULMASINA), 20.4.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
