 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
13. HUKUK DAİRESİ
SAYI Y A R G I T A Y İ L A M I
ESAS 1995 KARAR
2810 3018
MAHKEMESİ : Ankara 15. Asliye Hukuk Hakimliği
TARİHİ : 20.12.1994
N0 : 645-1221
DAVACI : Aydın Karaahmetoğlu vekili avukat Gökalp Köksal
DAVALI : Şahabettin Koptagel vekili avukat Üstün Günsan
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda
ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen
hükmün süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine dosya
incelendi, gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, mahkemece tesbit edilen aylık kira parasının net olduğu
iddiası ile aleyhinde icra takibi yapıldığını öne sürerek 11.515.000 TL.nın
istirdadını istemiştir.
Davalı, takip konusu meblağın itirazsız olarak ödendiğini savunarak,
davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz
edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun
gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik
bulunmamasına göre davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde: Mahkemece taraflar
arasında düzenlenen 1.1.1991 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin hususi
şartlar 1. maddesinde aynen "Kira stopajı kiracı tarafından müddeti içinde
vergi dairesine yatırılacaktır" şeklindeki sözleşme hükmü, stopajın kiracı
tarafından üstlenildiği anlamında yorumlanarak davanın reddedildiği
görülmektedir. Oysa kira sözleşmesinin ön kısmında aylık kira parasının brüt
olduğu yazılmıştır. Öte yandan 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununa göre mal ve
hakların kiraya verilmesiyle elde edilen gelirden alınması gereken gelir
vergisinin mükellefi kiraya veren olup, kiracı ise yasada yazılı mal ve
hakların kiralanması karşılığı yapılan ödemelerden belirli oranda ve kiraya
verenin gelir vergisine mahsuben tevkifat (stopaj) yapmak ve Maliye'ye
yatırmak zorunda olan sahıstır. Yasadaki bu düzenleme tarzına göre kira
gelirinden ödenmesi gereken verginin kira bedeli içinde olduğunda kuşku
duyulmamalıdır. Nitekim taraflar anılan yasadaki düzenlemeye uygun olarak
1.1.1991 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin ön yüzünde kararlaştırdıkları
kira parasının "brüt" olduğunu belirtmişlerdir. Aynı sözleşmenin "hususi
şartlar" 1. maddesi ise, stopajın sözleşmedeki kararlaştırılan kira parası
dışında ayrıca kiracı tarafından ödeneceği şeklinde değil, müddetinde kiracı
tarafından vergi dairesine ödeneceği anlamındadır. Kaldı ki, davaya konu kira
parasının tespitine ilişkin mahkeme kararı, kiralananın kira parasının
tespitine dair olup, net veya brüt olduğu konusunda bir açıklama ihtiva
etmese dahi bu kiranın brüt olarak kabulünü gerektirir. Kesinleşen ilam
dışına çıkılarak sözleşmede kararlaştırılan kira parasının net olduğu da
söylenemez.
Mahkemece, davada dayanılan kira sözleşmesine ve kesinleşen tespit
ilamına yanlış anlam verilerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna
aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz
itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı
yararına BOZULMASINA, istek halinde peşin harcın iadesine, 28.3.1995 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
A.İ.Arslan M.Yüksel Ş.Yüksel A.E.Baççıoğlu S.Özyörük
|
