 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
13. HUKUK DAİRESİ
BAŞKANLIĞI
SAYI
ESAS 1995 KARAR
2746 4956
YARGITAY İLAMI
MAHKEMESİ :Karşıyaka 1. Asliye Hukuk Hakimliği
TARİHİ :13.10.1994
NO :620-1060
DAVACI :Saniye Pakize vs. vekili avukat Mehmet Lomçalı vs
DAVALI :Mehmet Onaran vs.vekili avukat Melek Demirbağ
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda
ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine
yönelik olarak verilen hükmün davalı avukatınca duruşmalı, davacılar
avukatınca da duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı
kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vekili avukat Hüseyin Demirbağ
gelmiş diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan onun yokluğunda duruşmaya
başlanılmış ve hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlenildikten sonra
karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde
olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacılar, davalıların inşa ettikleri binadan iki adet daire satın
aldıklarını dairelerin sözleşmeye göre teslim edilmeleri gereken tarihten 12
ay sonra teslim edildiğini eksik imalatlar bulunduğunu ileri sürerek
dairelerdeki ve ortak yerlerdeki eksik imalatlar nedeni ile 67.290.000 Tl.
uğranılan kira kaybından dolayı 24.000.000 Tl. ve sözleşmede kararlaştırılan
cezai şart karşılığı 1.800.000 Tl. olmak üzere toplam 93.090.000 Tl.
tazminatın tahsiline karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı inşaatın zamanında tamamlandığını eksikliklerin mevcut
olmadığını sözleşmede de kira tazminatının öngörülmediğini savunmuş, davanın
reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraflarca
temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun
gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik
bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında
kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Borçlar Yasasının 159. maddesi hükmü gereğince alacaklı zarar
görmemiş olsa bile cezai şart talep edebilir. Ne var ki şart olunan ceza
miktarından fazla zarara duçar olan alacaklı borçlunun bir kusuru olduğunu
ispat etmedikçe fazlasını isteyemez. Dosyadaki bilgi ve belgelerden
davalıların kusurlu imkansızlığı tespit edilmiştir. O halde davacılar,
davalılardan ceza şartının yanında zararın tamamını değil, kararlaştırılan
ceza miktarını aşan zarar miktarının giderilmesini isteyebilir. Hal böyle
olunca hükmedilen kira giderimi 24.000.000 Tl.ndan 1.800.000 Tl. cezai şartın
indirilmesi çok açıktır. Bu indirimden sonra kalan 22.200.000 Tl.na
hükmedilmesi gerekirken anılan yasa maddeleri gözden kaçırılarak 24.000.000
Tl.nın tamamına hükmedilmesi usule ve yasaya aykırıdır. Bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bent gereğince davacının tüm davalının diğer
temyiz itirazlarının reddine, kararın ikinci bentte gösterilen nedenlerle
davalılar yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 750.000
lira duruşma avukatlık parasının davacıdan alınarak davalılara ödenmesine,
22.5.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
A.İ.Arslan M.Yüksel Ş.Yüksel A.E.Baççıoğlu S.Özyörük
|
