 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
6.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
95/2453 95/4613
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası
yazılı Şufa davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı olarak
davacı-davalı tarafından süresi içinde istenilmekle gün tayin edilerek
taraflara davetiyeler gönderilmişti. Belli günde davacı vekili Av. Bedriye
Başaran geldi. Davalı vekili gelmedi. Tebligat var. Hazır bulunanın şifai
beyanı dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp
düşünüldü.
Dava şufalı payın iptali ile davacı adına tescili isteğine ilişkindir.
Mahkemece dava kabul edilmiş ve hüküm her iki taraf vekilince temyiz
olunmuştur.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, hükmün dayandığı ve işin
esasına ilişkin gerekçelere mümessil tayinine ilişkin itirazların davada
nazara alınamıyacağına ve hükme itibar edilmesi gerekmesine göre davalı
vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı tarafın temyizine gelince;
Taraflar arasındaki asıl uyuşmazlık, şufalı payın gerçek satış
bedelinin ne kadar olduğu noktasındadır. Davacı tapudaki satış bedelinin
gerçek bedel olduğunu iddia ederken davalı bu payın gerçekte 52 milyon lira
olduğunu savunmuştur. Davalı bu satış akdinin tarafı olduğundan o akitteki
bedelin muvazaalı olduğu yolundaki iddiası dinlenemez. Bu itibarla gerçek
satış bedelinin davacınında ifade ettiği ve tapudaki satışda belirtilen
miktar kadar olduğunun kabulü zorunludur. Satış 30.12.1991 tarihinde yapılmış
ve dava bu tarihi izleyen l ay içerisinde açılmış olduğundan, satıştan çok
uzun süre sonra açılan davalarda ileri sürülüp tartışılmakta bulunan, davaya
kadar geçen süre içerisinde enflasyon gibi objektif nedenlerle değer
artışlarının nazara alınması gerektiği yolundaki görüşlerin olayda uygulama
yeri bulunmamaktadır. Bu itibarla tapudaki miktarı kapsar şekilde şufa
bedelinin depo edildiği de nazara alınıp, o miktarla hakkın tanınmasına karar
vermek gerekirken fazla bedele hükmedilmesi hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle
bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda 2. bendde yazılı sebeple hükmün davacı yararına
BOZULMASINA, davacı lehine takdir olunan 250 bin lira vekalet ücretinin
davalıdan alınıp davacıya verilmesine, İstek halinde peşin alınan temyiz
harcının temyiz eden davacıya iadesine, 2.5.1995 tarihinde oybirliğiyle karar
verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ö.N.Doğan M.Elçin N.Fadıllıoğlu S.Tükenmez M.Tunaboylu
|