 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Dokuzuncu Ceza Dairesi
E. 1995/2394
K. 1996/1017
T. 29.2.1996
* VERGİ KAYBINA NEDEN OLMAK
ÖZET : Kaybolma nedeniyle defter ve belgelerin ibraz edilememesi durumunda,
tebliğ şartı aranmayacağından, hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 213
sayılı Yasanın değişik 344. maddesine göre suçun oluşabilmesi için, vergi
kaybının (ziyaının) mevcudiyeti gerekli olup, sanığın defter ve belgeleri
ibraz etmemesiyle vergi kaybına (ziyaına) sebebiyet vermediği araştırılmalı,
sonucuna göre hukuki durum takdir ve tayin olunmalıdır.
(213 s. VUK. m. 344) (647 s. TCK. m. 2)
213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefetten sanık Ali'nin yapılan yargılaması
sonunda; beraatine dair, (Nizip Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen
30.12.1994 gün ve 1994/232 esas, 1994/436 karar sayılı hükmün Yargıtay'ca
incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C.
Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği
düşünüldü:
Sanığın imzasını taşıyan 27.6.1994 tarihli tutanak ile vergi raporu
içeriğinden, sanığın bir kısım defter ve belgeleri kaybolduğu gerekçesiyle
ibraz etmediği anlaşılmasına, bu durumda tebliğ şartı aranmayacağına göre;
213 sayılı Yasanın hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 4008 sayılı Yasa ile
değişik 344 ve TCK.nun 2. maddeleri hükümlerine nazaran isnad olunan suçun
oluşabilmesi için kastın varlığını ortaya koyacak vergi ziyaının mevcudiyeti
gerekmekle, somut olayda sanığın istenilen defter ve belgeleri ibraz
etmemesiyle vergi ziyaına sebebiyet vermiş olup olmadığı tarafsız uzman
bilirkişi aracılığıyla araştırılıp saptandıktan sonra hukuki durumunun takdir
ve tayini gerekirken, yazılı düşüncelerle beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde
görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi (BOZULMASINA),
29.2.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.
|
