 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Dokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1995/21148
K. 1995/31699
T. 17.10.1995
* İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI
* İŞVERENİN GÜVENİNİ KÖTÜYE KULLANMAK
ÖZET : Davacının; davalı bankanın şube şef yardımcısı görevini yapmakta iken,
işyerinin kapalı olduğu bir cumartesi günü, bir banka müşterisinin hesabından
virman yoluyla kendi hesabına bir miktar para geçirdiği ve üç gün bu parayı
kullanarak işverenin güvenini kötüye kullandığından, ihbar ve kıdem tazminatı
isteklerinin reddine karar verilmelidir.
(1475 s. İş K. m. 17/II-d, 14)
Taraflar arasındaki, ihbar ve kıdem tazminatıyla, kıdem ödülü alacağının
ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle
gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya
verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen
incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği
konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni
gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan
temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı bankanın şube şef yardımcısı görevini yapmakta olan davacının,
işyerinin kapalı olduğu bir cumartesi günü Fermin isimli bir banka
müşterisinin hesabından virman yoluyla, kendi hesabına 1.400.000 TL'sini
geçirdiği ve üç gün bu parayı kullanarak işverenin güvenini kötüye kullandığı
anlaşılmaktadır. Gerçekten davalı bankanın teftiş kurulunun konuyla ilgili
açtığı soruşturma sırasında davacının, soruşturmayı yürüten müfettişe verdiği
ayrı ayrı zamanlardaki ifadelerinde, arkadaşından aldığı bir borcu kapatmak
için böyle bir davranışta bulunduğunu, hata ettiğini itiraf etmiştir. Her ne
kadar Fermin mahkemede verdiği ifadede kendisinin talimatı üzerine davacının
böyle bir davranışta bulunduğunu bildirmişse de, olayların akışından,
dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının müfettişe verdiği ifadelerden, bu
tanığın ifadesine itibar etme olanağı yoktur. Böyle bir talimatın aslında
davacıya değil, bankaya verilmesi icap ederdi. Bu maddi ve hukuki olgular
karşısında davacının ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddine karar
vermek gerekirken, yazılı şekilde kabulü isabetsiz olup, bozmayı
gerektirmiştir.
S o n u ç : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten (BOZULMASINA),
davalı yararına takdir edilen 6.000.000.- TL. duruşma avukatlık parasının
karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde
ilgiliye iadesine, 17.10.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
