 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
13. HUKUK DAİRESİ
BAŞKANLIĞI
SAYI:
1995
ESAS KARAR
1984 1984
YARGITAY İLAMI
MAHKEMESİ : İstanbul 9. Asliye Hukuk Hakimliği
TARİHİ : 23.6.1994
NOSU : 22-258
DAVACI : Taylan Uygur vekili avukat Mehmet N.Karamanoğlu
DAVALI : Kordsa Kord Bezi Sanayi ve Ticaret A.Ş vekilleri
avukat Hasan Cihat Erbaşol
İHBAR EDİLEN : Tülin İşkora vekili avukat Necla Şanlı
Taraflar arasındaki iptal davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda
yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün
süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi,
gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı 3/8 payına malik olduğu Zincirli Kuyu Büyükdere Cad. No:123
Uygur Apartmanı D.10.11 Levent İstanbul adresindeki taşınmazın diğer paydaş
tarafından 1 Ekim 1992 başlangıç tarihli sözleşmeyle davalı A.Ş.ne kiraya
verildiğini, 20.5.1992 tarihinde keşide ettiği ihtarname ile kendi payına
düşen 67.500.000 lira kira parasının Yapı Kredi Bankası Pangaltı Şubesindeki
hesaba yatırılmasını istediği halde yatırılmadığını başvurduğu icra takibine
de itiraz edildiğini öne sürerek itirazının iptaline 40 icra inkar
tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı, davacı ile aralarında sözleşme bulunmadığını kira parasını
yıllık peşin olarak kiraya veren paydaş Tülin İskora'ya ödediğini savunmuş
davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, kiralayan paydaşa ait hakların davacı tarafından
kullanılamayacağı o nedenle davanın kira parasını alan davalının akidi
paydaşa karşı açılması gerektiği kabul edilmiş husumet nedeni ile davanın
reddine karar verilmiştir.
Hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Kiralananın 1.10.1992 başlangıç tarihli kira sözleşmesiyle paydaş
Tülin İskora tarafında davalı şirkete kiraya verildiği, payına düşen kira
parasının ödenmesi için davacının keşide ettiği ihtarnamenin davalıca
22.5.1992 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen davalının kira parasının
tamamını 2.10.1992 tarihinde ve davacının ihtarnamesinden sonra akidi paydaş
Tülin İskora'ya ödediği dosya içindeki bilgi ve belgelerle doğrulandığı gibi
yanlar arasında bir çekişme de bulunmamaktadır. Davacı davalıya gönderdiği
anılan ihtarname ile aynı zamanda kira sözleşmesine icazet de vermiş sayılır.
O nedenle davacı payına düşen kira parasını icazetle oluşan ve taraf sıfatını
kazandığı kira sözleşmesine dayanarak davalı kiracıdan isteyebileceğinde
kuşku ve duraksamaya yer olmamalıdır. Davacının olayda iki seçimlik hakkından
söz edilebilir. Bunlardan biri; ödenmiş kira parasından payına düşen miktarı
diğer paydaştan sözleşmeye icazet verilmiş ise (olayımızda olduğu gibi haksız
iktisap verilmemiş ise) tam vekaletsiz tasarruf hukuki nedenlerine dayanarak
isteme hakkına sahiptir. Yine seçimlik hakkın kullanılması ve borçlulardan
birine başvurulması alacaklı davacıya aittir. Burada ancak davalı kiracı kira
bedelini davacının ihtarından önce iyi niyetle akidi diğer paydaşa ödemiş ise
kira borcundan davacıya karşı da kurtulmuş sayılır. Az yukarıda açıklandığı
üzere; davacının ihtarnamesini aldığı halde kira parasını davacıya ödemeyen
davalının iyi niyetli olduğu kabul edilemez. O nedenle davalı kiracı payına
düşen kira parasını davacıya ödemekle sorumludur.
Mahkemece yanlış değerlendirme sonucu yazılı şekilde husumet nedeni
ile davanın reddedilmesi usule ve yasaya aykırıdır. Bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan Yerel Mahkeme kararının davacı yararına
BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 28.2.1995 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
A.İ.Arslan K.Kadıoğlu M.Yüksel Ş.Yüksel S.Özyörük
|
