 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1995/1737 1995/2434
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Ankara 6. Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 7.6.1994
Nosu : 1993/175-1994/518
Davacı : Dede Arslan Vek.Av. Necdet Renda
Davalı : Hasan Coşkun vs.
Dava dilekçesinde eski hale getirme ve masrafların davalı taraftan
tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş,
hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Geri çevirme kararı üzerine dosyaya konulan belgelerde, mimari
projesinde ve tapu kaydında dükkan olarak nitelendirilen bağımsız bölümün,
Ankara Büşükşehir ve İlçe Belediyeleri İmar Yönetmeliğinin fırınlarla ilgili
76. maddesinin özellikle "binanın bütününün tek bağımsız bölüm olarak fırın
ve müştemilatına tahsis edilmesi durumu ile diğer koşulların karşılanmamış
olduğu, bu sebeple dükkanın fırına dönüştürülmesinin anagayrimenkulün mimari
projesinde sözü edilen yönetmelik doğrultusunda tadilat yapılmasına bağlı
olduğu, bu tadilatın ise tüm bağımsız bölüm maliklerinin oybirliğini
gerektirdiği anlaşılmaktadır.
Dükkanın fırın olarak kullanılması halinde bağımsız baca sisteminin
kurulması mümkün olmadığı bu nedenle zorunlu olarak bacanın havalandırma
bacasından geçirildiği de dikkate alındığında, dükkanın fırın olarak
kullanılmasının proje değişikliği yapılmadan mümkün olmadığı sonucuna
varılarak hüküm kurulması gerekirken yazılı olduğu şekilde davanın kısmen
reddi doğru görülmemiştir.
Dava konusu yerin fırın olarak kullanılması için yapılan tadilat
projesinin onaylanmasına dair 16.2.1989 tarihli teknik kurul kararında dahi
fırının bu konudaki yönetmelik hükümlerini karşılamadığı belirtilmiş, ancak
diğer kat maliklerini ve mahkemeyi bağlayıcılığı bulunmayan "yapılan tesis ve
masraf" gözönüne alınarak izin verilmiş olmasının sonuca etkili olmaması
gerekir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.2.1995 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu V.Canbilen M.Tutar İ.N.Erdal
|
