 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
Esas Karar
95/1564 95/2924
14.3.1995
Özet:Olaya has delillerin takdirine ilişkin yanılgılar yazılı emir
yoluyla bozma sebebi olamaz.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı
üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup
gereği görüşülüp düşünüldü.
"Kesin olarak verilen hükümlerle niteliği bakımından yürürlükteki
hukuka aykırı bir sonucu ifade eden ve Yargıtayca incelenmeksizin kesinleşmiş
bulunan hükümler, Adalet Bakanlığının göstereceği lüzum üzerine Cumhuriyet
Başsavcısı tarafından kanun yararına temyiz olunur" (H.U.M.K. 427/6)
"Temyiz isteği Yargıtayca yerinde görüldüğü takdirde, hüküm kanun
yararına bozulur. Bozma hükmün hukuki sonuclarını kaldırmaz" (H.U.M.K.
272/7).
Kanun metninde açıkca belli olduğu üzere, yazılı emir yolu ile bozma
isteğinin amacı somut hükmü düzeltme olmayıp mer'i hukukun yorumunda ve
uygulanmasında düşülen yanılgıyı ortaya çıkarmak ve yayımlamak suretiyle
hakimlerin dikkatini bu noktaya çekmektir.
Şu halde Adalet Bakanlığının ve Cumhuriyet Başsavcılığının işe
müdahaleleri ve fevkalede kanun yolu olan yazılı emir yoluna gidilebilmesi
için kanuna aykırılığın çok ciddi boyutta ve genel uygulamada yer alabilecek
nitelikte olması gerekir. Somut olaya has ve takdirde ulaşılan sonuçları bu
nitelikte kabul etmek mümkün olmadığından açık bir hata teşkil etmediği
sürece delil takdirine yönelik bozma isteklerinin kabulü ve hükmün Hukuk
Muhakemeleri Kanununun 427/6-7 maddesi uyarınca bozulması mümkün değildir.
İncelenen kararda mahkeme ortaya konan delilleri takdir ile Medeni
Kanunun 88. maddesinde gösterilen koşulların oluşmadığını belirlemiş olduğuna
göre yukarıda açıklanan nitelikte olmayan temyiz isteğinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ :Yukarıda açıklanan sebeplerle Yargıtay Cumhuriyet
Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6. maddesi uyurınca
vaki bozma isteminin REDDİNE oybirliğiyle karar verildi. 14.3.1995
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
Tahir Alp Ş.D.Kabukcuoğlu Hakkı Dinç Ferman Kıbrıscıklı A.İhsan Özuğur
|
