 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1995/1381 1995/1912
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : İstanbul 4. Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 23.11.1994
Nosu : 1994/40-1297
Davacı-
Karşı Davalı: Nezihe Uğurlu Vek.Av. İsmet Polatcan
Davalı-
Karşı Davacı: Fahri Salman vs. Vek.Av. Bilgi Sürel
Dava dilekçesinde men'i müdahale, eski hale getirme ve karşı dava ile
kat mülkiyeti kaydının terkini istenilmiştir. Mahkemece asıl davanın kısmen
kabulü karşı davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz
edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1-Bahçede yapılan dükkanlar projeye aykırı ve diğer malikin
muvafakatına dayalı bulunmadığından bunların yıkılması suretiyle vaki
müdahalenin önlenmesinde ve Kat Mülkiyeti Kanununun 47. maddesinin 1. fıkrası
hükmü dikkate alındığında henüz 3 katı ayakta duran ve kullanılmakta olduğu
anlaşılan anagayrimenkulün tümünün harap olduğu söylenemeyeceğinden kat
mülkiyetinin sona erdiği iddiası varit olmayıp davacının bu konudaki
istemlerinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Kat
Mülkiyeti Kanununun 47. maddesindeki diğer hususların kat malikleri arasında
çözümlenmesi gerekli olup bu konulardaki uyuşmazlık dava konusu
edilmediğinden mahkemece bu hususları içeren biçimde karar verilmesi de söz
konusu değildir.
2-Ana binanın yıkılma istidadında olduğunun tesbit edilmiş olması
nedeniyle yıkılmış bulunan katların yeniden inşası, yıkımdan artan bodrum,
zemin ve 1. kat üzerinde mümkün olmadığı bilirkişi kurullarınca tesbit
edildiğinden, davacı tarafın sair temyiz itirazları yerinde görülmemişse de,
dosya arasında bulunan İstanbul 5. Sulh Hukuk Mahkemesinin 1993/217 D.İş
dosyasındaki tesbit raporuna göre davalı taraf, binanın zemin ve bodrumunu
kendisine ait komşu parseller üzerinde inşa edilmiş binalarla birleştirip
burayı pasaj olarak kullandığı anlaşıldığına göre bu husus halen kayden devam
etmekte olan kat mülkiyeti rejimine aykırı olduğu cihetle davalının saptanan
bu kullanımları sebebiyle de müdahalesinin önlenmesine karar verilmesi
gerekip gerekmediğinin saptanması bakımından sözü edilen tesbit dosyasındaki
hususların araştırılmamış olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 14.2.1995
gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu M.Tutar A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
