 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
13. HUKUK DAİRESİ
BAŞKANLIĞI
SAYI
ESAS KARAR
1995/12124 1996/1919
YARGITAY İLAMI
MAHKEMESİ :Fatih 3. Asliye Hukuk Hakimliği
TARİHİ :21.9.1995
NO :336-628
DAVACI :Veyis Aksu vekili avukat Ümit Göç vs.
DAVALI :1-Nahide Kaçıcı vekili avukat Ümit Göç vs.
2-Abdulmuttalip Öztuna vekili avukat Necdet Demirer
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda
ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen
hükmün davalılar avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine
ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili avukat İhsan
Yeşilyurt gelmiş diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan onun yokluğunda
duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması
dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz
dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi gereği konuşulup
düşünüldü.
KARAR
Davacı, 1.5.1985 başlangıç tarihli kira sözleşmesiyle kiracı olduğu
otel ve mağazayı 14.1.1994 günü tahliye ettiğini sözleşme gereği kiralanana
yapmış olduğu zaruri masrafların 14.3.1991 tarihinde yaptırdığı tesbit
raporuyla 104.250.000 Tl. olarak belirlendiğini öne sürerek ekonomik
şartlardaki değişiklik enflasyon vs. gözönüne alındığında 400.000.000 Tl.
alacağın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalılar kendi yaptırdıkları tesbitte hasar belirlendiğini bildirerek
davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece 400.000.000 Tl.nin tahsiline karar verilmiştir. Hüküm
davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun
gerektirici nedenlere ve özellikle davalıların kötü kullanımdan meydana gelen
zararları konusunda takas ve mahsup isteklerinin bulunmamasına göre aşağıdaki
bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Kira sözleşmesinin 6. maddesi hükmünden de anlaşıldığı üzere
davacının ödetilmesine karar verilmesini istediği giderleri davalıların
muvafakatıyla yaptığı anlaşıldığından bunları tam vekaletsiz iş görme
kurallarına göre istemekte haklıdır. Davalı kiralayanın haksız iktisabı
tahliye tarihinde tahakkuk ettiğine göre taşınmaz malın tahliye tarihindeki
ileri sürülen giderler olmadan yalın değeri ile yine aynı tarihteki davacının
yaptığı zaruri ve faydalı giderlerle birlikteki değeri tesbit edilmeli ve her
iki değer arasındaki fark davalıların haksız iktisabını teşkil ettiğinden
ödetilmesine karar verilmelidir. Mahkemenin dava tarihindeki değere hükmetmiş
olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Birinci bend gereğince diğer temyiz itirazlarının reddine,
ikinci bendde açıklanan nedenle temyiz olunan kararın davalılar yararına
BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 7.3.1996 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
A.İ.Arslan M.S.Atalay K.Kadıoğlu A.E.Baççıoğlu S.Özyörük
|
