 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
6.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
95/11176 95/11432
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası
yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz
edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir.
Mahkeme davayı reddedmiş hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki 1.3.1994 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira
sözleşmesinde aylık kiranın net 7.500.000.- TL. olduğu, kira paralarının her
aybaşı peşin ödeneceği kararlaştırılmıştır. Sözleşmenin özel şartlar kısmının
6. maddesinde "kira bedelleri her yılın sonunda İstanbul Ticaret Odasının
geçinme endeksi aynen uygulanmak suretiyle artırılır. Net kira üzerine
İstanbul Ticaret Odası geçinme endeksi uygulanmak suretiyle bulunacak rakam
net kira parasıdır. Bunun üzerinden ödenen stopaj kiracıya aittir" 7.
maddesinde ise, "bir ayın kira bedeli zamanında ödenmezse diğer ayların kira
bedelleri muacceliyet kesbeder" denilmektedir. Bu şartlar geçerli olup
tarafları bağlar.
Davacı 17.3.1995 keşide 18.3.1995 tebliğ tarihli temerrüt ihtarı ile
1.3.1994- 1.3.1995 tarihleri arasında İstanbul Ticaret Odası endeksinin (12
aylık ortalama) 114.6 olduğunu, bu durumda 1.3.1995 tarihinden itibaren
aylık kiranın net 16.095.000.- TL. olduğu halde 12.750.000.- TL. ödendiğini,
noksan ödenen 3.345.000.- TL. nedeniyle dönem sonuna kadar olan kira
paralarının muaccel hale geldiğini noksan ödenen kira parası ile birlikte
1.4.1995'den 1.3.1996 tarihine kadar kira parası toplam 177.045.000.- TL'nin
ödenmesini istemiştir. Davalı tüketici geçinme endeksinin temerrüt ihtarında
bildirilen oranına karşı çıkmamış sadece Yargıtay kararları gereğince artış
oranın 65 olduğu halde 70 artırıp gönderdiğini temerrüde düşmediğini
savunmuştur.
Sözleşmede kira artış oranı yönünden açık hüküm bulunduğuna göre
davalının savunmasına itibar etmek mümkün değildir. Davalının sözleşme
gereğince ve temerrüt ihtarında verilen süre içerisinde istenen aylar
kirasını ödemesi gerekir. Ödeme yapılmadığından temerrüt olgusu
gerçekleşmiştir. Temerrüt ihtarında kiralananın kirasının ne kadar
artırılacağı İstanbul Ticaret Odasının yazısı ile bildirildiğine göre
mahkemenin artış oranının belli ve muayyen olmadığı görüşü de doğru değildir.
Kaldı ki Mart 1995 ayı kirası 13.3.1995 tarihinde ödenmiş olmakla sözleşmenin
7. maddesi gereğince dönem sonuna kadar olan aylar kirası da muaccel hale
gelmiştir.
Bu durumda temerrüt olgusu gerçekleştiğinden kiralananın tahliyesine
karar vermek gerekirken yazılı şekilde red kararı verilmesi hatalı olduğundan
hükmün bozulması icap etmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, İstek halinde peşin alınan
temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.11.1995 tarihinde oybirliğiyle
karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ö.N.Doğan S.Tamur N.Fadıllıoğlu S.Tükenmez Ş.K.Erol
|
