 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1994/9509 1994/12430
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Şişli 2.Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :11.8.1994
Nosu :1993/423-1994/237
Davacı :Zülfikar Hanım Apt.Yön.vek.Av.Neziha Karaman
Davalı :Esma Bayar vs.vek.Av.İsmet Koç
Dava dilekçesinde itirazın iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın
kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz
edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesine göre, anagayrimenkulün yönetimi
için gerekli avans ve gider paylarının, yasa gereği bağımsız bölüm
maliklerince yada bağımsız bölümde kiracı veya başka bir sıfatla davalı
olarak oturan kişiler tarafından karşılanması gerekmektedir. Bu alacağın
ödenmesi için yapılan icra takibinin borcu olmadığı gerekçesiyle itiraz eden
bağımsız bölüm maliki yada kiracı İcra ve İflas Kanununun 67. maddesi hükmü
gereği geçikme tazminatını da ödemek durumundadır. Ödemesi gereken miktar
davalıya ihtar edildiği gibi, icraca çıkarılan ödeme emrinde de belirtilmiş
olduğundan, bunun likit olmadığı, ödenmesinin yargılamayı gerektirdiği
gerekçesi ile icra tazminatı isteminin reddi doğru görülmemiştir. İtiraz
üzerine açılan davanın kısmen kabulü, icra tazminatı isteminin reddini
gerektirmez.
Bundan ayrı Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesinde gider ve avans
payının tamamını ödemeyen kat maliki ödemede geçiktiği günler için aylık 10
hesabıyla geçikme tazminatı ödemekle yükümlü olup, vekaleten de olsa kat
malikleri toplantısına katılan ve karşılık ihtirname çekip cevaplara muhatap
olan davalıların bu yükümlülükten haberleri olmadığını ileri süremeyecekleri
gibi böyle bir savunmaları da yoktur.
Bu durumda, davalıların müteselsilen sorumlu oldukları da dikkate
alınarak 1991 ve 1992 yılları için hesaplanarak geçikme tazminatından da
sorumlu oldukları kabul edilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.10.1994 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk V.Canbilen A.Nazlıoğlu İ.N.Erdal
|
