 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1994/9452 1994/10171
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Ankara 4. Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 21.12.1993
Nosu : 1993/1193-1570
Davacı : Divan Apt. Yön. Vek.Av. Ünal Genç
Davalı : Mehmet Mıhçı vs. Vek.Av. Hakkı Taner
Dava dilekçesinde yakıt bedelinin davalı taraftan tahsili
istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili
tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kat Mülkiyeti Kanununa 5.2.1992 gün ve 3770 sayılı Kanunla eklenen
fıkralar hükümlerine göre ortak kaloriferli olan ısınmanın doğalgaz
kullanılmak maksadıyla ferdi ısınmaya dönüştürülmesi kat maliklerinin sayı ve
arsa payı çoğunluğu ile verecekleri karar üzerine yapılır.
Kat malikleri kurulunca bu konuda alınan 30.4.1992 tarihli karara 10
bağımsız bölüm maliki ile 3 bağımsız bölüm maliklerinin vekilleri olmak üzere
13 kat maliki katılmış, karar metninde değişik bir ifade kullanılmış olmasına
rağmen karar sonundaki imzalardan ve kararın 1. sayfasında olumsuz oy
kullandıkları belirtilenlerden anlaşıldığına göre 20 bağımsız bölümden oluşan
ana gayrimenkulde katılan 13 kişiden 9'u olumlu 4'ü ise olumsuz oy
kullanmışlardır. Bu durumda yasanın öngördüğü koşul bağımsız bölüm maliki
sayısı açısından gerçekleşmemiştir.
18.5.1992 tarihinde 12 bağımsız bölüm maliki toplanmış ve oybirliği
ile verdikleri kararda her ne kadar 30.4.1992 tarihli karara yollamada
bulunulmuş ise de, bu yollama bir karar niteliğinde olmadığı için yukarıda
sözü edilen yasa hükmü uyarınca alınmış geçerli bir karar değildir.
Davalılar her ne kadar kat malikleri kurulu kararı veçhile doğalgaz
tesisatını kendi bağımsız bölümlerinde kurmuşlarsa da, dosya içeriğinden,
doğalgazın henüz anagayrimenkule girecek aşamaya gelmediği ve nezaman
geleceğininde bilinmediği anlaşılmaktadır.
Bir anagayrimenkulde hem merkezi ısıtma, hemde ferdi ısıtmanın bir
arada bulunmasının söz konusu olamayacağı, zorunlu olarak merkezi kalorifer
sistemindeki arızaların giderilerek eski ısınma sistemine dönülmüş olduğu ve
esasen doğalgazında henüz binaya giriş yapmadığı dikkate alındığında
davalıların, kurulmuş ve çalışmakta olan bu sistemden yararlanmadıkları (Kat
Mülkiyeti Kanununun 20. maddesi c bendi hükmü gereği) gerekçesiyle ortak
ısınma için yapılan giderlerden muaf olmamaları gerekir.
Bu durumda davanın kabulü gerekirken yazılı olduğu şekilde redde karar
verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.9.1994 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu V.Canbilen M.Tutar
|
