 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
13. HUKUK DAİRESİ
BAŞKANLIĞI
SAYI
1994
ESAS KARAR
8841 11217
YARGITAY İLAMI
MAHKEMESİ : Fatih 3.Asliye Hukuk Hakimliği
TARİHİ : 7.6.1994
NO : 563-558
DAVACI : H.Atalay Konu vekili avukat Ersin Yazıcıoğlu
DAVALI : Nuri Akbulut vs. vekili avukat Kemal Zafir
Taraflar arasındaki tespit davasının yapılan yargılaması sonunda
ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen
hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere
çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili avukat Esin Yazıcıoğlu
gelmiş diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan onun yokluğunda duruşmaya
başlanılmış ve hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlenildikten sonra
karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde
olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalıya ait iş yerinde kiracı iken aleyhine açılan dava
sonucu mahkemece, tahliyesine karar verildiğini, belirlenen kira icraya
konularak takip yapıldığını, ancak uzun bir süreden beri kararın
uygulanmadığını ve aksine kendisinden kira parası tahsil edildiğini, bu
şekilde kira sözleşmesinin yenilendiğini ileri sürerek kiracılığın tespitine
karar verilmesini istemiştir.
Davacılar, davalıya karşı iyi niyetli davrandıklarını, kiralananı geç
teslim almakla bir yararlarının olmadığını savunarak davanın reddini
dilemişler, Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı
tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenmiş bulunan 1.8.1985 tarihli kira
sözleşmesinin özel şartlar 9. maddesinde, kiracının ikinci yıl sonu olan
1.8.1987 tarihinde dükkanı tahliye etmeyi taahhüt ettiği, daha sonra 1.8.1987
tarihinde yapılan ikinci sözleşmede de tahliye taahhüdünün 1.8.1989 tarihine
kadar uzatıldığı görülmüştür. Davalı kiralayan bu tahliye taahüdüne dayanarak
20.9.1989 gününde davacı kiracı aleyhine Sulh Hukuk Mahkemesinde dava açmış
ve 30.4.1990 tarihinde davanın kabulüne ilişkin verilen karar taraflarca
temyiz edilmediğinden kesinleşmiştir.
Davalı kiralayan 24.9.1990 tarihinde davacı kiracı aleyhine bu tahliye
kararı nedeniyle ilamlı takip yapmış ve 5.12.1990 gününde tahliyeyi sağlamak
üzere mahalline gidilerek kiracıya 10 günlük süre verilmiştir. Buna rağmen o
tarihten 8.6.1993 gününe kadar davalı kiralayan tarafından herhangi bir
işlem yapılmamış ve aksine kira parası her yıl arttırılmak suretiyle
alınmıştır. Bu durumda taraflar arasında mevcut bulunan kira sözleşmesinin
yenilendiğinin kabulü zorunlu bulunmuştur. Kaldı ki davalı kiralayanın bu
kadar uzun süre içinde kira paralarını aldıktan sonra, kira sözleşmesinin
yenilenmediğini ileri sürmesi de iyi niyet kurallarına aykırıdır. Mahkemece
bu yön gözetilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken isteğin
reddedilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davacı
yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 750.000 lira
duruşma avukatlık parasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
13.12.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
A.İ.Arslan M.S.Atalay K.Kadıoğlu A.E.Baççıoğlu S.Özyörük
|
