 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onsekizinci Hukuk Dairesi
E. 1994/650
K. 1994/2528
T. 1.3.1994
* KAT MÜLKİYETİ KANUNU
* TAPUDA MESKEN (KONUT) OLARAK
KAYITLI TAŞINMAZI İŞYERİ OLARAK
KULLANMA
ÖZET : Davanın dayanağı olan Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi hükmü dikkate
alındığında, davalı şirketin doğrudan tahliyesine karar verilmeyerek bağımsız
bölümün işyeri olarak kullanımına son verilmesine, meskene dönüştürülmesine,
bunun için belli bir süre verilmesi ve bu süre sonunda meskene
dönüştürülmediği takdirde tahliyeye karar verilmesi gerekir.
(634 s. KMK. m. 24, 33)
Dava dilekçesinde, dava konusu bölümün mesken haline getirilmesi ve davalı
kiracının tahliyesi istenilmiştir. Mahkemece, davanın kabulü cihetine
gidilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün
kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Tapuda mesken olarak kayıtlı bulunan taşınmazın şirket merkezi yada bürosu
olarak kullanılması, bu kullanım taşınmazı işyerine dönüştürdüğü için Kat
Mülkiyeti Kanununun 24. maddesi hükmüne aykırı olduğuna dair mahkemece
yapılan saptama yerinde ise de, davanın dayanağı olan Kat Mülkiyeti Kanununun
33. maddesi hükmü dikkate alındığında davalı şirketin doğrudan tahliyesine
karar verilmeyerek bağımsız bölümün işyeri olarak kullanımına son
verilmesine, meskene dönüştürülmesine, bunun için belli bir süre verilmesi ve
bu süre sonunda meskene dönüştürülmediği takdirde tahliyeye karar verilmesi
gerekir. Yasada öngörülen süre işyeri olarak kullanılan bağımsız bölümde
meskene dönüştürülmesine yönelik fiziki tadilatın yapılması için değil, kira
aktine dayanılarak bağımsız bölümü işgal eden davalıya, taşınmazı tapudaki
niteliği gibi kullanıp kullanamayacağına dair tercihini yapması ve ayrıca
işyeri olarak kullanmak zaruretinde ise işi için başka bir yer bulma ve
taşınma amacına yöneliktir.
Bu hususlar dikkate alınmadan, davalı kiracıya herhangi bir süre verilmeden ve
doğrudan tahliyeye karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde
hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan
kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin
harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 1.3.1994 gününde oybirliğiyle
karar verildi.
|
