 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
İkinci Hukuk Dairesi
E. 1994/4610
K. 1994/6372
T. 23.6.1994
* KAYYIMLIK KARARININ KALDIRILMASI
* ÖLÜM
* GAİPLİK
ÖZET : Vakıfa ait iken, mülkiyeti mutasarruflarına geçmiş olan
gayrimenkullerde, maliklerin Hazine'den başka mirasçı bırakmadan ölümleri
halinde, mülkiyet mahlulen vakfına rücu edeceğine, gaiplik halinde dahi ölüme
bağlı haklar tıpkı gaibin ölümü tebeyyün etmiş gibi kullanılacağına ve davacı
vakfın hakkı, idaresi kayyıma tevdi edilen malın malikinin Hazine'den başka
mirasçı bırakmadan ölümüne muallak bulunduğuna göre; kayyımlık kararının
kaldırılmasına ve satış parasının davacıya ödenmesine karar verilebilmesi
için, malikin öldüğünün veya gaip olduğunun sabit olması gerekir. Mahalle
muhtarlığının belgesi, malikin öldüğünün kanıtlanması için yeterli değildir.
(2762 s. VAK. m. 29/2) (743 s. MK. m. 34, 530)
Taraflar arasındaki davanın, Hazine dahili dava edilerek yapılan muhakemesi
sonunda, mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; evrak okunup,
gereği görüşülüp düşünüldü:
Vakfa ait iken "mülkiyeti mütesarıflarına geçmiş olan gayrımenkullerde
maliklerin Hazine'den başka varis bırakmadan ölümleri halinde, mülkiyet
mahlulen vakfına rucu eder" (Vakıflar Kanunu 29/2).
"Ölüme muallak haklar, tıpkı gaibin ölümü tebeyyün etmiş gibi kullanılır.
Gaiplik kararı ölüm tehlikesi yahut son haber gününden itibaren hüküm ifade
eder" (MK. 34).
Davacı vakfın hakkı idaresi kayyıma tevdi edilen malın malikinin hazineden
başka mirascı bırakmadan ölümüne muallak olduğuna göre, o kişinin öldüğünün
veya gaip olduğunun belgelenmesi gerekir. Mahalle muhtarlığı belgesi malikin
öldüğünün kabulü için yeterli değildir. Malikin nüfus siciline kayıtlı olduğu
yer belirlenip, nüfus sicili getirtilmeden, sicilde sağ gözüküyorsa ölüm
kaydının işlenmesi gaip ise gaiplik kararı ile varislerini belirler veraset
ilamı getirmesi için davacıya yetki ve mehil verilmeden, Medeni Kanunun 530.
maddesi şartlarının oluşmadığıda gözetilmeden davacının dava hakkının
bulunduğu kabul edilerek yazılı şekilde kayyımlık kararının kaldırılmasına ve
taşınmaz malın satış parasının davacıya ödenmesine karar verilmesi doğru
bulunmamıştır.
S o n u ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan sebeple (BOZULMASINA),
temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, 23.6.1994 gününde oybirliğiyle
karar verildi.
|
