 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Ceza Genel Kurulu
S A Y I
Esas Karar Tebliğname
1994/4-190 1994/209 4/23761
Y A R G I T A Y K A R A R I
Bozma Kararı veren
Yargıtay Dairesi : 4.Ceza Dairesi
Mahkemesi : Hadim Asliye Ceza
Günü : 27.1.1994
Sayısı : 1-1
Davacı : K.H.
Sanık : Abdullah Bozkurt
Davaya Katılan : -
Görevi kötüye kullanmak suçundan sanık Abdullah Bozkurt'un T.C.Y.nın
240. ve 647 Sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca l.825.000 lira ağır para
cezasıyla cezalandırılmasına, süresiz olarak memuriyetten yoksun kılınmasına
ilişkin, Hadim Asliye Ceza Mahkemesince 24.12.1992 gün ve 18/35 sayı ile
verilen kararın, sanık ve C.Savcısı tarafından temyizi üzerine, dosyayı
inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 29.11.1993 gün ve 7167/8306 sayı ile;
(1- Sanık hakkında aynı eylemden dolayı açılan dava sonunda, Asliye
Ceza Mahkemesince 13.2.1992 tarihinde mahkumiyet kararı verilmiş olmasına
göre, C.Y.U.Y.nın 250/3. maddesi gereğince davanın reddi yerine işin esasına
girilerek hüküm verilmesi,
2- Kabule göre;
a- Sanığın saptanıp kabul edilen eyleminin T.C.Y.nın 228. maddesinde
öngörülen suçu oluşturduğu düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
b- Kararda cezanın artırılmasına yer olmadığı belirtilmiş, ayrıca
şiddet nedeni de gösterilmemiş bulunduğuna göre sanığın süresiz olarak
memuriyetten yoksun kılınmasına karar verilmesi) isabetsizliğinden
bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 27.1.1994 gün ve 1/1 sayı ile (2/b) bozma nedenine
uyarak; "Sanık hakkında İlçe İdare Kurulunun 6.8.1991 gün ve 3 sayılı kararı
ile açılan davada, 13.2.1992 gün ve 33/4 sayı ile T.C.Y.nın 240/1-3 ve 647
Sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca verilen mahkumiyet kararının 17.3.1992
tarihinde kesinleştiği, mahkum edilmesine rağmen sanığın eyleminde ısrar
ederek, idari yargı kararına rağmen şikayetçileri görevlerine iade etmediği,
bu nedenle Hadim İlçe İdare Kurulunca 30.6.1992 gün ve 4 sayı ile
yargılamanın gerekliliği kararı verildiği, sanığın, idari yargı kararının
kendisine tebliğ edildiği tarih olan 24.12.1990 tarihi ile şikayetçileri
göreve iade ettiği 8.9.1992 tarihine kadar eylemini sürdürdüğü, temadi eden
eylemi nedeniyle hukuki kesintiden sonra ikinci suçun oluştuğu ve sübut bulan
bu eyleminin görevi kötüye kullanmak suçunu oluşturacağı, açıklamasıyla
önceki kararda direnmiştir.
Bu kararda sanık tarafından süresinde temyiz edildiğinden, dosya
Yargıtay C.Başsavcılığının "bozma" istekli 8.6.1994 gün ve 4/23761 sayılı
tebliğnamesiyle, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel
Kurulunca okundu, gereği konuşulup, düşünüldü;
CEZA GENEL KURULU KARARI
İncelenen dosyaya göre;
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlık;
a- Sanığın temadi eden eyleminin tek suçu mu, iki ayrı suçu mu,
b- Kabule göre de, eylemin T.C.Y.nın 240ncı maddesine uyan suçu mu,
228nci maddesine uyan suçu mu oluşturduğu,
Hususlarındadır.
Kasaba Belediye Başkanı olan sanık 14.5.1990 tarihinde Encümen kararı
ile şikayetçilerin görevlerine son vermiş, şikayetçilerin Konya Bölge İdare
Mahkemesine açtıkları dava üzerine verilen iptal kararı 24.12.1990 tarihinde
sanık belediye başkanına tebliğ edildiği halde, sanık karar gereğini yerine
getirmemiştir. Bunun üzerine Hadim İlçe İdare Kurulunca 6.8.1991 gün ve 3
sayı ile sanık hakkında verilen yargılamanın gerekliliği kararı üzerine
açılan davanın yargılaması sonucunda sanığın T.C.Y.nın 240/1-3. md. uyarınca
verilen 13.2.1992 gün ve 33/4 sayılı mahkumiyet kararı 17.3.1992 tarihinde
kesinleşmiştir.
Sanık; hakkında 6.8.1991 gün ve 3 sayılı yargılamanın gerekliliği
kararı ile ceza davası açılmasına ve bu dava sonunda mahkum olmasına ve
şikayetçiler tarafından bundan sonra 5.3.1992 tarihli dilekçe ile yeniden
göreve başlatılmaları istenilmesine rağmen, idari yargı kararını gene
uygulamıyarak eylemini sürdürmüştür.
Bunun üzerine Hadim İlçe İdare Kurulunca 30.6.1992 gün ve 4 sayı ile
idari yargı kararını uygulamadığı nedeniyle yeniden ve ikinci kez
yargılamanın gerekliliği kararı verilerek, inceleme konusu dava açılmış ve
sonuçta da T.C.Y.nın 240/1-3. md. uyarınca sanığın cezalandırılmasına karar
verilmiştir.
Her nekadar Özel Daire sanığın idari yargı kararını belirli bir zaman
süresinde uygulamamaktan ibaret eyleminin tek suçu oluşturduğunu benimseyerek
hükmü bozmuşsa da, İdari Yargı Kararını uygulamaması nedeniyle, 8.9.1991 gün
ve 3 sayı ile verilen yargılamanın gerekliliği kararı üzerine sanığın eylemi
hukuki kesintiye uğramıştır. Bundan sonraki aşamada hukuken geçerli olan
idari Yargı Kararının isteğe rağmen uygulanmaması biçiminde tezahür eden
sanığın eylemi ikinci bir suçu oluşturmuştur. Zira, İdari Yargı Kararının
uygulanmaması nedeniyle bir kez mahkumiyet kararı verilmesi artık o kararın
uygulanmaması sonucunu doğuramaz. 2709 Sayılı 1982 tarihli T.C. Anayasasının
138/4ncü fıkrasında; "Yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme
kararlarına uymak zorundadır. Bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını
hiçbir süretle değiştiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez."
hükmü yer almaktadır. Sanığın idari yargı kararını uygulamaması nedeniyle
hakkında dava açılmasından sonra, bu kararı uygulamama biçiminde süregelen
eyleminin yeni bir suç oluşturmadığını ve aynı konuda idari yargıdan yeni bir
iptal kararı alınması gerektiğini benimsemek Anayasanın açıklanan ilkesine ve
genel hukuk kurallarına uygun değildir. İdari Yargı iptal kararı hukuken
geçerliliğini korumakta olup, idarenin mutlaka bu kararı yerine getirmesi
gerekmektedir. Hukuki kesintiden sonra süregelen ve yinelenen sanığın eylemi,
suçu ikinci kez ve yeniden oluşturduğundan direnme kararı isabetlidir.
Hükmün sair yönlerine ilişkin incelemenin Özel Dairece yapılması
gerektiğinden, dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar
verilmelidir.
Karşı oy kullanan Kurul Üyesi H.Öğütçü, Özel Daire bozma kararının
haklı nedenlere dayandığını ileri sürmüştür.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle; sanığın eyleminin ikinci suçu
oluşturduğuna ilişkin direnme kararı isabetli görüldüğünden, sair hususlarda
inceleme yapılmak üzere dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine
3.10.1994 tarihinde 2/3ü aşan oyçokluğuyla karar verildi.
Birinci Başkanvekili 1.C.D.Bşk. 10.C.D.Bşk. 4.C.D.Bşk.
Mehmet Uygun T.Güven H.Doğan S.Selçuk
2.C.D.Bşk. 3.C.D.Bşk. 9.C.D.Bşk. M.N.Ünver
M.Onan S.N.Deda D.Tavil Onama
S.Kanadoğlu M.B.Tüzinal A.Saysel M.Kaban
Onama Onama
T.Üneri H.Öğütçü T.Meteoğlu O.Şirin
Onama
S.Ö.Çetinkol T.Demirtaş İ.Yücel M.F.İnan
Ö.Göğüş İ.Kürümoğlu N.Baran
Onama
|
