 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15.HUKUK DAİRESİ
Esas Karar
----- 1994 ------
38 2355
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : İZMİR 8.Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi : 7.10.1993
Numarası : 1992/540 - 1993/661
Davacı : Erol Sağır Vekili Avukat Savuş Ertül
Davalılar : 1)Hikmet Uygur, 2)Ömer Levent Uygur Vekilleri
Avukat Ayhan Karasan, Avukat Hatice Edizer
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalılar
vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği
anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı yüklenici; arsa sahibinin akti haksız bozması yüzünden uğradığı
zarar için fazla hakkını saklı tutarak 40.000.000 Tl. maddi ve 10.000.000 Tl.
manevi tazminatın davalılardan tahsilini istemiş mahkemece 8.192.573 Tl.nin
davalı Hikmet'ten tahsiline dair verilen karar davacı vekilinin temyizi
üzerine davacının tazminat isteminde haklı olduğu ve zararının B.K.nun 325.
maddesindeki yönteme göre hesaplanması gereğinden bahisle bozulmuş, bozmaya
uyan mahkemece 8.192.573 Tl.nın kesinleştiği kabul edilip davacının zararı
194.676.117 Tl. olarak belirlenip 40.000.000 Tl.nın tahsiline karar verilmiş
hüküm davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından davalı arsa sahibinin akti bozmakta haksız olduğu ve
davacıya B.K.nun 325. maddesi doğrultusunda tazminat ödemesi gerektiği hususu
kesinleşmiştir.
Uyulan bozma ilamına göre bilirkişilerden alınan raporda davacı
yüklenicinin 194.676.117 Tl. kar kaybına uğradığı belirtilmiş olup bu
hesaplama yöntemindesözleşmenin özel maddesi uyarınca arsa sahibine ödenmesi
gereken 5.000.000 Tl.nın nazara alınmaması ve davacının yaptığı ve ilk
kararda hüküm altına alınan 8.192.573 Tl.nın karın elde edilmesi için
yapılması zorunlu giderlerden olduğunun düşünülmemesi doğru değildir. Ne
varki davacı vekili 29.1.1990 tarihli dilekçesinde toplam kar kaybının
90.000.000 Tl.dan ibaret olduğunu belirttiğinden ve bu miktarla bağlı
olduğundan mahkemenin kar kaybını hesabındaki bu yanılgı sonuca etkili
görülmemiştir.
Öte yandan davacı 40.000.000 Tl. maddi tazminat taleb etmiş ve bunun
8.192.573 Tl.sı ilk kararda sonuca bağlanmış olmasına ve son kararda da bu
miktarın kesinleştiği belirtilmesine rağmen 31.807.427 Tl.nın tahsili yerine
mükerrer tahsilata meydan verecek biçimde bu dava için 40.000.000 Tl.nın
hüküm altına alınması ve sonucunda da mahkeme masrafı ve vekalet ücretinin
yanlış hesaplanması kısaca hüküm fıkrasının H.U.M.K.nun 388- 389
maddelerindeki açıklığı taşımaması doğru görülmemiş hükmün bozulması
gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle hükmün temyiz eden davalılar
yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcının istek halinde temyiz
eden davalılara geri verilmesine, 14.4.1994 gününde oybirliğiyle karar
verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
M.S.Aykonu Y.Akman İ.Ulusoy K.Öge A.Güneren
|
