 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Ceza Genel Kurulu
S A Y I
Esas Karar Tebliğname
1994/3-323 1994/344 3/66811
Y A R G I T A Y K A R A R I
Bozma kararı veren
Yargıtay Dairesi : 3. Ceza Dairesi
Mahkemesi : Kaynarca Sulh Ceza
Günü : 1.6.1994
Sayısı : 40-38
Davacı : K.H.
Sanık : İsmail Sevimser
Davaya Katılan : Kaynarca Orman İşletme Şefliği, vekili
Av. Gonca Küçükmeriç
Ağaç kesmek suçundan sanık İsmail Sevimsel'in OY.nın 91/2- 3- 10.
maddeleri gereğince 6 ay hapis ve 360.000 lira ağır para cezası ile
cezalandırılmasına ve cezasının teciline, tazminat nisbi harç tayini ile
emval ve römorkun zoralımına, traktörün iadesine ilişkin Kaynarca Sulh Ceza
Mahkemesince verilen 22.7.1992 gün 114/97 sayılı hükmün katılan tarafından
temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesi 30.3.1993 gün
995/5063 sayı ile, ağır para cezasının eksik tayini ve emvalin motorlu
testere ile kesildiğine dair yeterli delil olmadığı halde O.Y.nın 91/3.
maddesinin uygulanması" nedenleriyle hükmü bozmuş, Yerel Mahkeme 26.5.1993
gün 36/14 sayı ile bir nolu bozmaya uymuş iki nolu bozmaya ise, sanığın
bozmadan sonra alınan beyanına dayanarak direnmiştir.
Bu hükmün de katılan tarafından temyizi üzerine Yargıtay Ceza Genel
Kurulu 20.12.1993 gün 300/335 sayı ile, bozmaya eylemli olarak uyulduğundan
dosyayı Özel Daireye göndermiş, 3. Ceza Dairesi bu kerre 13.4.1993 gün
370/3302 sayı ile; "13.5.1992 günlü suç tutanağını tamamlayan ve sanık
tarafından da imzalanmış bulunan 23.6.1992 günlü ek suç tutanağından suça
konu emvalin yüklü bulunduğu römorkun sanığa ait 54 AL 136 plakalı traktör
tarafından sanığın kullanımında çekildiğinin ikrar edilmesine ve tanıkların
bu ikrarı doğrular nitelikte bulunan anlatımlarına göre yedieminde bulunan
traktörün de zoralımına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi"
isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel Mahkeme 1.6.1994 gün 40/38 sayı ile; "Özel Daire ilk
incelemesinde traktörün zoralımı gerektiğine ilişkin talebi yerinde görmemiş
ve hükmü bu nedenle bozmadığından sanık lehine kazanılmış hak doğmuştur.
Öte yandan kesilen odunlar, ormanda bir römork üzerinde terkedilmiş
olarak bulunmuş, römork idarece çekilerek depoya götürülmüştür. Daha sonra
yapılan araştırmada, römorkun sanığa ait traktörle ormana getirildiğinden
bahisle ek tutanak yapılmıştır. Römork ormana getirildikten sonra traktör
ayrılarak gitmiştir. Römorku boş olarak ormana getiren traktörün zoralımına
karar verilemez" gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de Yargıtayca incelenmesi katılan tarafından süresinde
istenildiğinden dosya; Yargıtay C.Başsavcılığının "bozma" istemli 23.11.1994
günlü tebliğnamesiyle Birinci Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca
okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
CEZA GENEL KURULU KARARI
Olay günü yapılan kontrol sırasında odun yüklü traktör römorku
bulunmuş. Sanığa ait olduğu ve onun tarafından kendisine ait traktörle köy
kenarına getirildiği saptanarak dava açılmıştır. Yapılan yargılama sonunda,
sanığın ağaç kesmek suçundan OY.nın 91/2- 3- son maddeleri gereğince
cezalandırılmasına ve bu cezasının teciline, suçta kullanılan römorkun
zoralımına, kaçak orman emvali yüklendikten sonra römorkun, sanığa ait
traktörle çekildiğine dair delil bulunmadığından traktörün müsaderesine yer
olmadığına, tazminat ve nisbi harç tayinine karar verilmiştir.
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında sübutta bir uyuşmazlık
bulunmamaktadır. Çözümlenecek sorun sanığa ait traktörün, emval yüklü
römorkun naklinde kullanılıp kullanılmadığı ve bunun sonucu olarak da
zoralımına karar verilip verilmiyeceğine ilişkindir.
1- Hükmün bir bölümünün veya tamamının temyiz incelemesini yapan Özel
Dairece açıkca onanmaması halinde, o bölüm veya kararın kesinleştiği ileri
sürülemez. Bozulmakla bir karar tamamen ortadan kalkacağı ve dolayısıyla
infaz kabiliyetini yitireceğine göre, suçta kullanıldığı iddia olunan
traktörün zoralımı konusunda bir karar verilmesi zorunludur.
Öte yandan, 22.7.1992 günlü ilk hüküm katılan tarafından "Traktörün
müsadere edilmemesi" nedeniyle sanık aleyhine temyiz edilmiştir. Özel Daire
ilk kararında bu konuda bozma yapmadığı gibi hükmün bu bölümünün onanmasına,
açıkca karar vermemiştir. Bu itibarla, ilk temyiz davasının katılan
tarafından sanık aleyhine açılması, sonraki kararların da yine katılan
tarafından aleyhe temyiz edilmesi nedeniyle davada sanık lehine kazanılmış
haktan sözedilemeyeceği cihetle dosyanın tüm esası incelenmelidir.
2- Sanık hakkında düzenlenen 13.5.1992 günlü suç tutanağında, "Kontrol
sırasında köyün yakınına geldiğimizde etrafı çevrili boş arazide odun yüklü
traktör römorku görüldü. Odunlar yeni kesilmiş ve yaştı. Sanığın olduğunu
öğrenip kendisini bulup sorduğumuzda, (kendisinin olduğunu, yakmak için
ormandan kestiğini) söyledi. Birlikte gidip kesim yerini gördük, Kokartpınarı
255 nolu bölümden kestiğini söyledi" denmiştir. 23.6.1992 günlü tutanakta
ise, "Köy kenarında kaçak emval yüklü olarak bulunan römorkun sanığa ait
olduğunun tesbit edildiği, bilahere sanığa sorulduğunda (bulduğunuz römorku
kendime ait 54 AL 136 Plakalı traktörümle getirdim, bulduğunuzda traktör,
römorka takılı değildi) şeklinde beyanda bulunduğu" belirtilmiştir.
Tutanak düzenleyicisi tanık, duruşmada alınan ifadesinde, "römorkun
köyün kenarında terkedilmiş olarak bulunduğunu, römorku traktörle çekilirken
görmediğini" beyan etmiştir.
Sanığın imzasını taşıyan ve duruşmada kabul ettiği suç tutanakları ile
tanık beyanlarına göre sanık, ormandan izinsiz olarak kestiği kaçak orman
emvalini römorkuna yüklemiş ve 54 AL 136 plaka sayılı traktörü ile bu römorku
ormandan çıkarıp köy yakınına getirmiş, römorku bırakıp traktörü götürmüştür.
Römork yakalanınca görevli memur ile birlikte ormana giderek kesim mahallini
göstermiştir. Görüldügü üzere, sanık boş römorku sadece ormana götürmemiş,
emvali yükledikten sonra kendisine ait traktörle izinsiz kestiği odunları
taşımış ve emval yüklü römorku köy yakınına getirmiştir.
Bu nedenle, kaçak orman emvalinin naklinde kullanıldığı saptanan
sanığa ait traktörün zoralımına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde
hüküm kurulması isabetsiz olup, direnme hükmünün bozulmasına karar
verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan bir üye, mahkemece gösterilen gerekçeye
göre direnme hükmünün onanması doğrultusunda oy kullanmıştır.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle Yerel Mahkeme direnme kararının
BOZULMASINA, 19.12.1994 günü oyçokluğuyla karar verildi.
Birinci Başkanvekili 1.C.D.Bşk. 4.C.D.Bşk. 5.C.D.Bşk.
Mehmet UYGUN T. GÜVEN S. SELÇUK H. KOÇULU
2.C.D.Bşk. 3.C.D.Bşk. 6.C.D.Bşk. O.K.KESKİN
M. ONAN S.N. DEDA N. MUTİŞ
S. ÇELİK A. ÖNCÜL H. ÖĞÜTÇÜ T.METEOĞLU
Y. KALAY M.İ. ÜNAL S.Ö. ÇETİNKOL N. OK
H. CEVHEROĞLU T. DEMİRTAŞ Y. TURAN O.KÖSEBALABAN
İ. KÜRÜMOĞLU E. ÜLKER
Onama
|
