 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
94/2990 94/4514
ÖZET : Terk sebebiyle boşanmaya karar verilebilmesi için, haklı bir
sebep olmaksızın ayrı yaşama üç ay devam etmelidir. Davalının tedbir nafakası
davası getirtilip bu hal araştırmalıdır.
Taraflar arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda
mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği
görüşülüp düşünüldü.
1-İhtarın hukuki sonuç doğurabilmesi için, ihtar koşullarının oluşması
gerekir. Dosyanın tetkikinden davalının karabük 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin
1992/254 esas 1992/144 karar sayılı dosyasında nafaka davası açtığı ve bu
davanın lehine sonuçlandığı gerçekleşmiştir. Bu dosyanın celbiyle, ihtar
koşullarının oluşup oluşmadığı araştırılmadan eksik inceleme ile yazılı
şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
2-Ara kararıyla tedbir nafakası verildiğinden bahisle tedbir
nafakasına hükmolunmamış isede, Ara kararıyla tedbir nafakasına
hükmedilmediği anlaşıldığından tedbir nafakasına hükmolunmamasıda usul ve
kanuna aykırıdır.
2-Kabule görede:
Boşanma veya ayrılık vukuunda çocuk kendisine tevdi edilmemiş taraf
kudretine göre onun infak ve terbiye masraflarına iştirak ile yükümlüdür.
(M.K.nun 148/2). Bu husus kamu düzeni ile ilgili olup mahkemece kendiliğinden
dikkate alınması gerekmektedir. O halde velayet tevdi edilen çocuk için
iştirak nafakasına hükmedilmesi gerekir. Bu yönün gözetilmemesi usul ve
yasaya aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan hükmün gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin
harcının yatırana geri verilmesine, oyçokluğuyla karar verildi. 3.5.1994
Başkan Üye Üye Üye Üye
Tahir Alp Ş.D.Kabukcuoğlu Hakkı Dinç Ferman Kıbrıscıklı A.İ.Özuğur
(muhalif) (muhalif)
MUHALEFET ŞERHİ
Medeni Kanunun 132. Maddesine göre terk sebebiyle açılan boşanma
davasının reddedilebilmesi için davalı eşin evi haklı bir sebeple terketmesi
değil, usulüne uygun davete rağmen muhik sebep olmaksızın ihtara uymadığının,
başka bir anlatımla haklı bir sebeple birlik dışında yaşadığını isbatlaması
gerekmektedir.
Toplanan delillerden ve özellikle nafaka kararından fiili ayrılığın
kocanın eşini, 1992 Ağustos ayında Safranboluya Kayınvalidesinin yanına
bırakmasından ve bir daha arayıp sormamasından kaynaklandığı anlaşılmaktadır.
Terkin haklı bir sebepten kaynaklanmış olması terkeden eşe süresiz
olarak müşterek konuta dönmemekte hak bahsetmez. Davacı Medeni Kanunun 132
maddesindeki şekil ve sürelere uygun olarak ihtar göndermiştir. Kadın
duruşmaları izlememiş ve ne gibi haklı nedenlerle eve dönmediğini
isbatlamamıştır. Terkin hemen akabinde Medeni Kanunun 162/son maddesine
dayanarak tedbir nafakası istemesi ve bunu hüküm altına aldırmış olması onun
eve dönmemekte haklı olduğunu göstermez. Aksi nafaka alan eşe ihtar
gönderilemez sonucunu doğururki bu düşünce Medeni Kanunun 132. maddesi ile
bağdaştırılamaz. (Hukuk Genel Kurulunun 26.1.1994 gün ve 1993/2-774- 1994/8
sayılı kararı) Acıklanan sebeplede bozma doğrultusunda oluşan değerli
çoğunluğun kararına iştirak edilmemiştir.
Üye Üye
Ş.D.Kabukcuoğlu Hakkı Dinç
|
