 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15.HUKUK DAİRESİ
Esas Karar
------ 1994 -------
2747 3396
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : KADIKÖY 3.İcra Tetkik Mercii Hakimliği
Tarihi : 8.6.1993
Nosu : 1992/1093 - 1993/459
Davacı (3.Kişi) : Nihat Ulfi Vekili Avukat Ahmet Çakmakoğlu
Davalılar (Alacaklı): 1)Türkiye İş Bankası Vekili Av.Pınar Muslu
(Borçlu) : 2)Muhammet Ulvi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı 3.
kişi vekili ile davalı alacaklı vekili taraflarından istenmiş ve temyiz
dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar
okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun
gerektirici nedenlere ve özellikle haciz yapılan yerin daha önce borçluya ait
olmasına göre, davacı 3. kişi vekilinin temyiz itirazlarının reddi
gerekmiştir.
2) Haciz 30.9.1992 tarihinde yapılmış, haczin yapıldığı ve evvelce
borçluya ait olan bu yerin davacı tarafından kiralandığına dair 20.8.1992
günlü kira sözleşmesiyle aynı gün tesis ettirilen vergi kaydına, davacı adına
düzenlenmiş faturaların varlığına dayanılarak istihkak iddiasında bulunulmuş
ve sayılan belgelere dayanılarak dava kabul edilmiştir.
Alacaklı vekilince davaya verilen cevap ve daha sonra sunulan
16.3.1993 günlü dilekçelerde iş yerinin ticaret sicilinde davacı adına değil
borçlu adına kayıtlı olduğu, davacı ile borçlunun kredi sözleşmesinde kefil
görünen Murteza Rezzakoğlu adlı kişi arasında ilişkinin varlığı mevcut kira
sözleşmesi ve vergi kaydının borçlu ile davacı arasında danışıklı biçimde
tesis edildiği ortaya atılmış olduğuna göre bunlara dair kanıtların toplanıp
değerlendirilmesi suretiyle bu hususlara açıklık kazandırılması,
Mahcuzlar arasında bulunan 3363917 numaralı telefonun kim adına ve
kimden alınarak tesisinin yapıldığının sorulup saptanması, haciz anında
borçluya ait vergi levhasının halen bu yerde asılı olmasının gözönünde
bulundurulması suretiyle cümle kanıtların birlikte takdiriyle red ve üstün
tutulma nedenlerinin karar yerinde gösterilmesi (H.U.M.K. Md. 388), iş
yerinin borçludan devralındığı kanaatine varıldığında B.K.nun 179 ve
İ.İ.K.nun 44. maddelerince sorumluluğun tayin edilmesi yerine, her zaman
tanzimi mümkün ve alacaklı üçüncü şahsı bağlayıcı olmaktan uzak (H.U.M.K. Md.
299) adi yazılı kira sözleşmesi, faturalar ve vergi kaydına dayanılarak
davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmakla kararın
bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda 2. bendde yazılı nedenlerle temyiz edilen kararın
davalı alacaklı yararına BOZULMASINA, 1. bendde yazılı nedenlerle davacı 3.
kişinin temyiz itirazının reddine, ödedikleri temyiz peşin harçlarının
istekleri halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, 30.5.1994 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
M.S.Aykonu K.Öge Ali M.Çiftçi E.Ertekin A.Güneren
|
