 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Hukuk Genel Kurulu
Sayı:
E.94/2-627
K.94/889
T.28.12.1994
Özet:Şartları oluşmadığı halde yoksulluk nafakasına hüküm halinde
aşırı zenginleşme yok ise artışa olanaklıdır.
Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının artırılması davasından
dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 16. Hukuk Mahkemesince
davanın kısmen kabulüne dair verilen 15.2.1993 gün ve 1992/698 E.- 1993/72 K.
Sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 5.7.1993 gün ve 6057-6957 sayılı ilamiyle (...
Boşanmada davalının tam kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu kararın temyiz
edilmeksizin kesinleşmesi ancak konusunda, başka bir anlatımla ilk kararda
kesin hüküm oluşturur. Fakat artırmaya ilişkin bu davada önceki yanlışlığın
genişletilmesine gerekçe ve neden olamaz. Artırma isteğinin reddine karar
verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna
aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden
yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz
edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği
görüşüldü.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve
kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle
taraflar arasında önce görülen yoksulluk nafakası davası kabulle sonuçlanmış
ve verilen karar Yargıtay aşamasından geçerek kesinleşmiştir. Kesinleşen bu
karara göre davacının yoksulluk nafakasına müstehak bulunduğunun
belirlendiğinin kabulü gerekir. Temyize konu dava ise, değişen şartlara göre
önce takdir edilen nafakanın arttırılması istemine ilişkindir. Mahkemecede
mevcut koşullar değerlendirilmek suretiyle davacı kadın yararına aylık
250.000. lira olan yoksulluk nafakasının 1 milyon liraya çıkartılmasına karar
verilmiştir. Takdir edilen nafakanın miktarında da hakkaniyete aykırılık
bulunmadığı anlaşıldığına göre, usul ve yasaya uygun olan direnme kararının
onanması gerekir.
S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme
kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, gerekli temyiz ilam harcı
peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmamasına 28.12.1994 gününde
oyçokluğuyla karar verildi.
B.B.Vekili 4.H.D.Bşk. 18.H.D.Bşk 20.H.D.Bşk.
İ.Teoman pamir M.c.Keskin S.Rezaki F.Atbaşoğlu
|