 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Dokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1994/16567
K. 1995/6006
T. 28.2.1995
* TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİ
* İŞLETME KREDİSİ FAİZİ
* TEMERRÜT FAİZİ
* CEZAİ ŞART
ÖZET: Toplu iş sözleşmesine dayanan eda davalarında, temerrüt tarihinden
itibaren en yüksek işletme kredisi faizi üzerinden temerrüt faizine
hükmedilmesi gerekir.
Mahkeme hükme dayanak yapılan toplu iş sözleşmesinin 35. maddesinde öngörülen
tazminat, düzenleniş şekli itibariyle cezai şart niteliğindedir. Bu durumda
mahkemece, BK.nun 161/son maddesi uyarınca bir değerlendirme yapılarak
sonucuna göre karar verilmelidir.
(818 s. BK. m. 161/son)
(2822 s. TSK. m. 35)
Taraflar arasındaki, sözleşme gereği tazminatın ödetilmesi davasının yapılan
yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle
birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde
temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davalı avukatınca da
duruşma talep edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni
gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında
kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- 2822 sayılı Yasanın 61. maddesine göre, toplu iş sözleşmesine dayanan eda
davalarında, temerrüt tarihinden itibaren en yüksek işletme kredisi faizi
üzerinden temerrüt faizine hükmedilmesi gerekir. Davacı dava dilekçesinde, bu
yolda istekte bulunduğuna ve dava konusu alacak toplu iş sözleşmesinden
kaynaklandığına göre en yüksek işletme kredi faizine hükmetmek gerekir.
3- Mahkemece hükme dayanak yapılan toplu iş sözleşmesinin 35. maddesinde
öngörülen tazminat, düzenleniş şekli itibariyle cezai şart niteliğindedir. Bu
durumda mahkemece, Borçlar Kanununun 161/son maddesi uyarınca bir
değerlendirme yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, bu yön
gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup, bozmayı
gerektirmiştir.
S o n u ç : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten (BOZULMASINA),
davacı yararına takdir edilen 750.000 TL. duruşma avukatlık parasının karşı
tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye
iadesine, 28.2.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
