 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1994/13262 1994/14547
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Ankara 12.Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :15.6.1994
Nosu :1994/162-627
Davacı :M.Yüksel Arıman Vek.Av.Ufuk Çelik
Davalı :Tezer Tangut Vek.Av.Günaydın Çalışkan
Dava dilekçesinde eski hale getirmeye karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından
temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kat Mülkiyeti Kanununun 42. maddesi hükmüne göre anagayrımenkulün
ortak yerlerinin düzgün ve daha rahat kullanılması veya bu yerlerden elde
edilecek faydanın çoğaltılması için yenilik ve ilaveler kat maliklerinin sayı
ve arsa payı çoğunluğu ile verecekleri kararla mümkündür.
Anagayrımenkulün, otopark yapılmasına oyçokluğu ile karar verilen
yerin projesine göre özel tahsisli olmayıp açık alan niteliğinde bulunduğu
saptandığına göre yukarıda sözü edilen yasa hükmü uyarınca açık ve boş olan
bu alandan şehirlerimizin içerisinde bulunduğu park sıkıntısı da dikkate
alınarak park yeri yapılmasında ve kullanılmasında ilke olarak yasaya
aykırılık bulunmamaktadır.
Ancak böyle bir kullanımın kat maliklerinin haklarını ihlal etmemesi
ve rahatsızlık vermemesi gerektiği de dikkate alınmalıdır. Bilirkişi davacıya
ait bağımsız bölümün pencere seviyesinin park olarak kullanılmasına karar
verilen yerin 90 cm yukarısında olduğunu, bu nedenle davacıya rahatsızlık
vereceğini beyan etmiş ise de, park yerinin pencereden geriye çekilmesi ve bu
suretle rahatsızlığın, yoldan geçen araçların çıkardığı gürültü ile esasen
mevcut olduğu iddiası da dikkate alınarak, tahammül edilebilir makul bir
seviyede azaltılıp azaltılamayacağı hususu incelenmemiştir.
Mahkemece açık alan'ın, kat maliklerinin pay ve paydaş çoğunluğu ile
alacakları karar ile park olarak kullanılabileceği ilkesi kabul edilerek,
yukarıdaki hususlar gözönünde bulundurulmak suretiyle kat malikleri
çoğunluğunca kararlaştırılmış park yeri kullanımının belirtilen şekilde
mümkün olup olmayacağı, mümkün olması konusundaki tedbirlerin ne olabileceği
konusunda bilirkişiden ek rapor alınmalı ve hasıl olacak sonuca göre karar
verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.11.1994 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu M.Tutar A.Nazlıoğlu
|
