 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1994/12592 1994/14294
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Ankara 7. Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 28.12.1993
Nosu : 1992/143-1993/1488
Davacı : Meryem Uğurcan Vek.Av. Celil Kıyıkat
Davalı : Mehmet Aktaş vs.
Dava dilekçesinde projeye aykırılıkların giderilmesi ve kat malikleri
kurulu kararının iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine
gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici
sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine
göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; Kat Mülkiyeki Kanununun 19. maddesi hükmüne ve bu konudaki
yerleşmiş Yargıtay uygulamalarına göre, kat malikleri, bütün kat maliklerinin
rızası olmadıkça anagayrimenkulün ortak yerlerinde inşaat ve onarım
yapamayacakları gibi, mimari projeye aykırı olarak, binanın dış görünümünde
değişiklik doğuracak tadilat ta yapamazlar.
Mahkemece, 3- 5- 6- 7 ve 8 nolu bağımsız bölümlerin, anagayrimenkülün
mimari projesine aykırı olarak mutfak balkonlarının kalıcı biçimde kapatılıp
mutfağa katıldıklarını 6-7 ve 8 nolu bağımsız bölümlerin ayrıca oda
balkonlarının da kapatılıp odalara katıldığı saptanmış, mahkemece
araştırılmamış olmakla beraber iddiaya göre katılan bu bölümlere
radyatörlerde konulmuştur.
Bilirkişinin incelediği mimari proje üzerinde, oda ve mutfak
balkonlarının kapatılmasıyla ilgili tadilat ve bu tadilata ilişkin onay
bulunduğu saptanmış ise de, yukarıda açıklandığı gibi bu onayın, Kat
Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinin amir hükmü gereği bütün kat maliklerinin
muvafakatına dayandırılmış olması zorunluluğu vardır. Bu husus araştırılıp
saptanmadan, projede tadilat olduğu gerekçesi ile dava reddedilemez. Hükme
esas alınan bilirkişi raporlarında sözü edilen imar affı yasaları, Kat
Mülkiyeti Kanununun öngördüğü tüm kat maliklerinin rızasını bertaraf etmez.
Bu yasa hükümleri özel kanundaki rıza koşulunun gerçekleşmesi halinde,
idarece onay verilmesini öngörür. Bunun istisnası, yasa hükmünde açıkça yer
almış olduğu üzere, 2981 sayılı yasanın 16. maddesine 3290 sayılı Kanunla
eklenen fıkra dahi, kat irtifakı tesis edilmiş olan binalarda kazanılmış
bağımsız bölümün, kat irtifakı maliklerinin rızası aranmaksızın, bedeli
karşılığında arsa payı verilmek suretiyle tescile karar verilebileceğine dair
haldir.
Mahkemece, yukarıdaki hususlar dikkate alınarak varlığı saptanan
mimari projeye aykırı durumların, varlığı bildirilen tadilat onayının
alındığı tarihte tüm kat maliklerinin muvafakatına dayandırılıp
dayandırılmadığı ve ayrıca balkon kapatılmak suretiyle kazanılan yerlere
kalorifer tesisatı kurulup kurulmadığı da saptanıp hasıl olacak sonuca göre
karar verilmelidir.
Yasa hükmüne yanlış anlam verilerek eksik bilirkişi raporuna göre
hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.11.1994
gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu M.Tutar A.Nazlıoğlu
|
